Ένα πρώτο προσωπικό χάιδεμα στην Λίλιθ της Ελένης Γκίκα

Την Μεγάλη Παρασκευή ξέμεινα από φωτογραφική μηχανή.
Οι φωτογραφίες που έχασα εκείνη την ημέρα, με είχαν σοκάρει τόσο πολύ που αυτοτιμωρήθηκα, καθυστερώντας να πάρω καινούργια, χάνοντας και άλλες σημαντικές, ακόμα και προσωπικές οικογενειακές στιγμές.
Σιγά - σιγά το ξεπερνούσα, είπα κιόλας μέσα μου, "ευκαιρία ν' αλλάξω"!
Έτσι θα κέρδιζα και χρόνο ζωής, γιατί χασομεράω πολύ, όχι τόσο όταν φωτογραφίζω, όσο που για να μην τις χάσω και για να κερδίσω χώρο στον υπολογιστή, τις ανεβάζω και στα blog, μερικές φορές και στο Φέις, συν τα βιντεάκια.
Ωστόσο, μέχρι να αγοράσω, είχα εμπόδια...
Λες και μέχρι ένα σημείο της ζωής μου, δεν έπρεπε να έχω εικόνες!
Απίστευτα πράγματα!
Απ' την άλλη, όσο καθυστερούσα, ήλπιζα και λίγο στην τύχη,  ότι ίσως μπορέσω να πάρω μια καλύτερη, εφόσον αργώ τόσο!
Πάντα ένα λαχείο, θα είναι η σωτηρία των ονείρων μας!

Πριν λίγες μέρες, διέθετα για τον εαυτό μου, κάποιο συγκεκριμένο ποσό.
Θα μπορούσα να γίνω ξανθιά, να πάρω καινούργια παπούτσια, κάτι που στερήθηκα, τέλος πάντων, μα προτίμησα να πάρω πρώτα το βιβλίο της Ελένης Γκίκα, την Λίλιθ (Εκδόσεις Καλέντη) και με τα υπόλοιπα, μια φτηνούλα μηχανή, ίσα - ίσα που να κρατάει στιγμές!
Είχα ακούσει τόσα πολλά γι' αυτό το βιβλίο, ήταν στις προτεραιότητές μου.
Η Ελένη ήταν να μπει στην ζωή μου, και παρόλο που έχω σειρές Λουντέμη, Καζαντζάκη, κ.λ.π. μόνο τα δικά της έχω διαβάσει, σχεδόν, όλα!
Θα μού πεις, η Ελένη είναι εγκυκλοπαίδεια! Έμαθες καλά τα όσα γράφει; Όχι, βέβαια! Κάποια πράγματα μού είναι τελείως άγνωστα, δεν τα κατέχω, δεν έχω τον χρόνο, ούτε το σφουγγάρι του μυαλού μου άδειο, για να τα ρουφήξω.
Ήδη, πετάει έξω πολλά, για να συγκρατήσει αυτά που πρέπει, μη χαζέψω κιόλας!
Μορφωμένη, ποτέ δεν το έπαιξα!
Κάτι όμως, έμεινε και μένει, κάτι επιπλέει απ' την ουσία του θέματός της, σε κάθε της βιβλίο!
Κύριο θέμα της, κυρίως, ο έρωτας, τόσο στην λογοτεχνία της, όσο και στην ποίησή της!
Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη τόσο ερωτική Ελληνίδα λογοτέχνιδα, μού ξεφεύγει!
Σ' αυτό το βιβλίο μιλάει για έρωτα άλλων και ήθελα να δω, πως θα το προσεγγίσει, γιατί είναι και κριτικός!
Πήρα την Λίλιθ, λοιπόν, μαζί μου στο χωριό, ελπίζοντας, εκεί, μόνη μου και χωρίς τον ξεμυαλισμό του ίντερνετ και τις διακοπές των υποχρεώσεων της οικογένειας, ότι θα το διαβάσω.

...Τόση κούραση εκεί, δεν το συζητάμε, μα το μάτι, αν δεν πάει 5, δεν κλείνει!
Στρώθηκα τα βράδια, μα δεν είχα μολύβι να σημειώνω, δεν ήθελα με στυλό, κι έτσι, διάβαζα σκόρπια τα κεφάλαια, διαφορετικά από άλλες φορές, φωτογράφιζα, μα η μηχανή...

(αν και γνωστή, γιατί βρήκα μία τελευταία, σαν μια παλιότερη, κράταγε θολά τα λόγια. Είχα 55 φώτο, κράτησα τις 39, κι αυτές, άλλες θολές, κι όλες με λάθος ημερομηνία, όπως συνέβει σε όλες μου τις φώτο, μέχρι που πήγα στο κατάστημα που την πήρα και την διόρθωσαν! Είχε κολλήσει λέει, η εντολή του μενού, κάτι εκεί, στις ρυθμίσεις! Εν ολίγοις, η νέα μου μηχανή είναι λίγο προβληματική, σαν κι εμένα! Έχει κι άλλα κουσούρια, μα την αγαπάω και θα την προσέχω... μη φωτογραφίζοντας πολύ!) 

Φυσικά, την μέρα το φωτογράφισα και έξω!
Ε, να μην διαγράψω αυτές τις φώτο μου!
Κρίμα είναι!
Είναι κάποιες στιγμές που αποδεικνύουν πως "κουβαλούσα" την Ελένη!
Γιατί, είναι άλλες πολλές που δεν φαίνονται και μερικοί φίλοι ή φίλες, που χαθήκαμε, νομίζουν πως τους και τις ξεχνάμε! 

Σίγουρα, δεν είναι βιβλιοπαρουσίαση αυτή!
Ένα πρώτο προσωπικό χάιδεμα είναι!
Είναι κι αυτό πολυσέλιδο βιβλίο, θέλει πολύ ταξίδεμα το καλοκαίρι και απομόνωση για να διαβαστεί, θα τα καταφέρω να εμπλουτήσω τις γνώσεις μου στον έρωτα, δεν μπορεί!
Άλλωστε, ο έρωτας έχει τόσες μορφές και διαστάσεις, δεν είναι σώνει και καλά ο Άγιος Βαλεντίνος!

ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ και η Λίλιθ σου, Ελένη!
Γράφε εσύ και θα την βρούμε την άκρη εμείς!
Κάπου θα συναντηθούμε!
Δε μπορεί, δε μπορεί, στο ίδιο σπίτι ζούμε!

Υγ. Ώρα 5:44!
Εμ!