Γιορτή σήμερα, διπλή, τριπλή, πολλαπλή.
Της Αναλήψεως και του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.
"Χρόνια Πολλά" κι ευτυχισμένα και κυρίως, Ευλογημένα!
Καλά να είναι και για το ΚΑΛΟ!
Με ρώτησαν σήμερα, γιατί έκλαιγα χθες.
"Μαζεύτηκαν πολλά", είπα, κι ήταν μια δυνατή αφορμή να ξεμπλοκάρω.
Διαφορετικά βιώματα, διαφορετικές και οι αντιδράσεις.
Όλα έχουν όμως για βάση την αλήθεια και την αγάπη!
Το ΚΑΛΟ το δικό μου, δεν ήθελα και δεν θα θελήσω ΠΟΤΕ, να βλάψει των άλλων!
Αυτή είμαι και θα παραμείνω.
"Θα βλέπω, θα ακούω, και δεν θα μιλάω. Δεν θα σιγοντάρω στο Κακό."
Λόγια της μάννας μου ήταν, συν το:
"Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται"!
Γι' αυτό, δεν σκιάζομαι για τίποτα και από τίποτα, βαδίζω μόνη μου, χωρίς ψεύτικα παλαμάκια.
Κάνω τον Σταυρό μου και προχωράω, ίσια μπροστά, ας είναι και γκρεμός.
Θα είναι, τουλάχιστον, ο δικός μου!
Αν και βιαστική στο Φεις, πέτυχα ένα ωραίο:
Πολύ με κάλυψε, για τις έντονες τελευταίες μέρες μου, αλλά γενικά και για την ζωή μου!
Οι πλαϊνοί καθρέφτες μπορεί να βοηθούν, να ξέρεις τι γίνεται δίπλα σου, μα ποτέ δεν πρέπει να βασίζεσαι σ' αυτούς!
Στόχος ο δρόμος και ο σταθμός, όσο κακοντράχαλα κι αν φαίνονται τα δίπλα σου, τα πλάι σου και τα τόσο κοντά σου!
Αποκτάς γνώση αυτών, οδηγούν σε ετοιμασμένους γκρεμούς, κάτι σαν στρωμένα δίχτυα ανθρώπων που θέλουν να σε βγάλουν απ' τον δρόμο σου, μα αν έχεις το νου σου στο τιμόνι, η ζωή θα σε βγάλει εκεί που σού αξίζει και σού πρέπει!
...Ναι, θα κλάψεις και θα στεναχωρεθείς πολύ, "άνθρωπος είσαι και λυγάς" (τί άντρας και τι γυναίκα; Μία είναι η ψυχή, όλων!), ναι, μπορεί να κλάψεις και σε στιγμές χαράς, να σού βγουν τότε, όλα τα παράπονα που είχαν φέρει οι στεναχώριες!
Εδώ, μαζί, οι δυο μας, Κατερίνα, σ' αυτή την ανάρτηση και ζήσε την πολύ συναισθηματικά γεμάτη μέρα σου!
Οι δικές σου έννοιες, όσο κι αν φαίνεται πως σού συμπαραστέκονται οι άλλοι, είναι όλες δικές σου, κι από σένα και μόνο θα έρθουν και οι λύσεις τους!
Με την υπομονή σου, την επιμονή σου και την γυμνή αλήθεια σου που δύσκολα μπορούν να καταλάβουν οι άλλοι, κι όλο μπερδεύονται, εκείνοι που δεν σε ξέρουν, όμως!
Κι είναι λίγοι.
Και δεν είναι κανένας.
Κι αν είναι ένας;
Έστω και ένας;
Λάθος θα έκανε, θα κοίταζε πλάι, τον ταρακουνάς να συνεχίσει τον δρόμο του, τον στόχο του, τον σκοπό του σ' αυτή τη ζωή!
Και ποιος να σε ξέρει; Και γιατί;
Μόνη σου ήρθες, μόνη θα φύγεις, μη ξεγελάς, μη ξεγελιέσαι!
Αρκεί το πέρασμά σου απ' αυτή τη ζωή ν' αφήσει λουλούδια, κι όχι αγκάθια εύκολα που ανθίζουν παντού!
Είπαμε, άλλο κυκλάμινα, άλλο γαιδουράγκαθα!
Έχουν διαφορά!
Τα δεύτερα είναι γεννημένα για σκληρά παιχνίδια, άλλους ρόλους...
Έλα, άκου το και κλείστο για τώρα.
Ο χρόνος, ο καλύτερος μάρτυρας!
Κι αν σε λυγάνε, χρέος σου να ξαναστυλωθείς!
Στο ύψος σου, Κατερίνα!
Όσο κοντό κι αν είναι αυτό!
Άλλα τα δικά σου μέτρα, μείνε σ' αυτά!
ΚΛΕΙΣΤΟΝ, γιατί έχει πολλή ψυχή!
Κι η ψυχή είναι πολύ ευάλωτη και στα καλύτερα αγγίγματα!
Της Αναλήψεως και του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.
"Χρόνια Πολλά" κι ευτυχισμένα και κυρίως, Ευλογημένα!
Καλά να είναι και για το ΚΑΛΟ!
Με ρώτησαν σήμερα, γιατί έκλαιγα χθες.
"Μαζεύτηκαν πολλά", είπα, κι ήταν μια δυνατή αφορμή να ξεμπλοκάρω.
Διαφορετικά βιώματα, διαφορετικές και οι αντιδράσεις.
Όλα έχουν όμως για βάση την αλήθεια και την αγάπη!
Το ΚΑΛΟ το δικό μου, δεν ήθελα και δεν θα θελήσω ΠΟΤΕ, να βλάψει των άλλων!
Αυτή είμαι και θα παραμείνω.
"Θα βλέπω, θα ακούω, και δεν θα μιλάω. Δεν θα σιγοντάρω στο Κακό."
Λόγια της μάννας μου ήταν, συν το:
"Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται"!
Γι' αυτό, δεν σκιάζομαι για τίποτα και από τίποτα, βαδίζω μόνη μου, χωρίς ψεύτικα παλαμάκια.
Κάνω τον Σταυρό μου και προχωράω, ίσια μπροστά, ας είναι και γκρεμός.
Θα είναι, τουλάχιστον, ο δικός μου!
Αν και βιαστική στο Φεις, πέτυχα ένα ωραίο:
Πολύ με κάλυψε, για τις έντονες τελευταίες μέρες μου, αλλά γενικά και για την ζωή μου!
Οι πλαϊνοί καθρέφτες μπορεί να βοηθούν, να ξέρεις τι γίνεται δίπλα σου, μα ποτέ δεν πρέπει να βασίζεσαι σ' αυτούς!
Στόχος ο δρόμος και ο σταθμός, όσο κακοντράχαλα κι αν φαίνονται τα δίπλα σου, τα πλάι σου και τα τόσο κοντά σου!
Αποκτάς γνώση αυτών, οδηγούν σε ετοιμασμένους γκρεμούς, κάτι σαν στρωμένα δίχτυα ανθρώπων που θέλουν να σε βγάλουν απ' τον δρόμο σου, μα αν έχεις το νου σου στο τιμόνι, η ζωή θα σε βγάλει εκεί που σού αξίζει και σού πρέπει!
...Ναι, θα κλάψεις και θα στεναχωρεθείς πολύ, "άνθρωπος είσαι και λυγάς" (τί άντρας και τι γυναίκα; Μία είναι η ψυχή, όλων!), ναι, μπορεί να κλάψεις και σε στιγμές χαράς, να σού βγουν τότε, όλα τα παράπονα που είχαν φέρει οι στεναχώριες!
Εδώ, μαζί, οι δυο μας, Κατερίνα, σ' αυτή την ανάρτηση και ζήσε την πολύ συναισθηματικά γεμάτη μέρα σου!
Οι δικές σου έννοιες, όσο κι αν φαίνεται πως σού συμπαραστέκονται οι άλλοι, είναι όλες δικές σου, κι από σένα και μόνο θα έρθουν και οι λύσεις τους!
Με την υπομονή σου, την επιμονή σου και την γυμνή αλήθεια σου που δύσκολα μπορούν να καταλάβουν οι άλλοι, κι όλο μπερδεύονται, εκείνοι που δεν σε ξέρουν, όμως!
Κι είναι λίγοι.
Και δεν είναι κανένας.
Κι αν είναι ένας;
Έστω και ένας;
Λάθος θα έκανε, θα κοίταζε πλάι, τον ταρακουνάς να συνεχίσει τον δρόμο του, τον στόχο του, τον σκοπό του σ' αυτή τη ζωή!
Και ποιος να σε ξέρει; Και γιατί;
Μόνη σου ήρθες, μόνη θα φύγεις, μη ξεγελάς, μη ξεγελιέσαι!
Αρκεί το πέρασμά σου απ' αυτή τη ζωή ν' αφήσει λουλούδια, κι όχι αγκάθια εύκολα που ανθίζουν παντού!
Είπαμε, άλλο κυκλάμινα, άλλο γαιδουράγκαθα!
Έχουν διαφορά!
Τα δεύτερα είναι γεννημένα για σκληρά παιχνίδια, άλλους ρόλους...
Έλα, άκου το και κλείστο για τώρα.
Ο χρόνος, ο καλύτερος μάρτυρας!
Κι αν σε λυγάνε, χρέος σου να ξαναστυλωθείς!
Στο ύψος σου, Κατερίνα!
Όσο κοντό κι αν είναι αυτό!
Άλλα τα δικά σου μέτρα, μείνε σ' αυτά!
ΚΛΕΙΣΤΟΝ, γιατί έχει πολλή ψυχή!
Κι η ψυχή είναι πολύ ευάλωτη και στα καλύτερα αγγίγματα!
