Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Κλέβοντας χαρά απ' τα παιδιά

... και μια και το θυμήθηκα, άνοιξα ένα βιντεάκι.
Μια μέρα τα παιδάκια αυτής της γειτονιάς, δεν έπαιζαν ένα παιδάκι και τους είπα την ιστορία του παιδικού μου... κ.λ.π.
Μού ζήτησαν να τους το χαρίσω.
Δεν είχα, αλλά ένα, των παιδιών μου, το έδωσα.
Εκείνα άφησαν το παιχνίδι, μαζεύτηκαν όλα σε ένα μπαλκόνι, και κάθε παιδάκι διάβαζε από ένα κεφάλαιο.
Τί να λέω;
Έκλεψα φωνούλες, δεν άντεχα τόση συγκίνηση και μετά τα έσπρωξα να παν' να παίξουν!
Άλλες στιγμές είναι για τα βιβλία, κι όχι όταν ο ήλιος λάμπει!
Έκανε ακόμα κρύα, τότε.

Χθες; ή σήμερα; Μου είπαν πως: "Ού! Το διαβάσαμε! Τώρα!;"


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου