Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διάφορα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διάφορα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Πέμπτη 7 Απριλίου 2016
Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016
«Σ’ εσένα που δεν έγινες μητέρα!»
«Σ’ εσένα που δεν έγινες μητέρα!»
ήταν 8:42 βράδυ
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016
Σε συνάντησα στο φεις (γενικό)
Σε περιμένω τ'άλλο καλοκαίρι _ Έλενα & The Sover Group
Efi Thodi - Facebook (New Song - Video Clip)
Υγ. ρολόι Αγίου Νεκταρίου! 10 νταν, λέει!
Υγ. 2 Εν ολίγοις,
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016
Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
INFOJUNK: Η ΥΠΕΡΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ
«Αφού ο κόσμος παίρνει έναν παραληρηματικό δρόμο, εμείς πρέπει να υιοθετήσουμε μια παραληρηματική οπτική» Jean Baudrillard
ΒΟΗΘΕΙΑ, ΥΠΕΡΦΟΡΤΙΣΗ! Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΟΝΕΥΡΩΤΙΚΟΥ»
Εδώ και κάποια χρόνια υποφέρω από μια παράξενη μοντέρνα «διανοητική ασθένεια», που για ορισμένους ψυχολόγους αποτελεί και την ασθένεια του 21ου αιώνα. Υποφέρω από πληροφοριονεύρωση (Infoneurosis). Η παράξενη αυτή νεύρωση οφείλεται στην «πληροφοριακή υπερκόπωση» που έχω υποστεί όλα αυτά τα χρόνια
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015
Ανάμεσα σε λογική και συναίσθημα, εσύ να επιλέγεις και τα δύο!
Ανάμεσα σε λογική και συναίσθημα, εσύ να επιλέγεις και τα δύο!
Σε κάθε έναν από εμάς, βάσει της ψυχοσύνθεσης αλλά και των βιωμάτων του, υπάρχει μία σαφής τάση προς τη μία ή την άλλη πλευρά.
Κάποιοι από εμάς τείνουν να συμπεριφέρονται με έναν πιο λογικοφανή τρόπο στηριζόμενοι σε αναλύσεις και επιχειρήματα, ενώ κάποιοι άλλοι είναι περισσότερο συναισθηματικοί. Όταν οι δύο αυτές πλευρές συνυπάρχουν στον ίδιο άνθρωπο με μικρές ποσοτικές διακυμάνσεις, θα μπορούσαμε να πούμε ότι διακρίνεται μία σχετική ισορροπία και είναι πολύ πιθανό να εκδηλώνει αρμονικές συμπεριφορές στις σχέσεις του με τους άλλους.
Τι γίνεται, όμως, όταν σε ένα άτομο η μία ή η άλλη πλευρά χαρακτηρίζονται από μεγάλες διακυμάνσεις και το άτομο αυτό είναι ακραία συναισθηματικό ή έχει απόλυτα εκλογικευμένη συμπεριφορά; Ως γνωστόν κάθε τι το οποίο χαρακτηρίζεται ως ακραίο ή απόλυτο, οπωσδήποτε εκφράζει μία υπερβολή άρα και μία ανισορροπία. Και αυτό είναι κάτι που αναπόφευκτα οδηγεί σε δυσκολίες και διαφόρων ειδών προβλήματα.
Το παραπάνω μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό κυρίως από ανθρώπους οι οποίοι ανήκουν σε μία από τις δύο πλευρές αλλά σε μεγάλο βαθμό εκδήλωσης.
Έτσι λοιπόν καλό θα ήταν να έχουμε κάποιες κατευθύνσεις στον νου μας, οι οποίες θα μας οδηγήσουν σε αποφυγή ανεπιθύμητων επιπλοκών, οι οποίες θα αποτελούν συνέπεια είτε μίας ψυχρά εκλογικευμένης διαχείρισης μιας καταστάσεως είτε μιας υπερβολικά συναισθηματικής συμπεριφοράς. Οι περισσότερες από τις παρακάτω οδηγίες είναι εύκολα εφαρμόσιμες σε κάθε τομέα της ζωής μας.
1. Εξισορροπώ δύο αντίρροπες δυνάμεις μέσα μου, πρώτα απ’ όλα σημαίνει ότι τις αναγνωρίζω. Αποδέχομαι την ύπαρξή τους και στη συνέχεια τις κατανοώ σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Όταν έχω επαρκή επίγνωση αμφότερων των δεδομένων, τότε είμαι σε θέση να τις διαχειριστώ με ωριμότητα και σοφία με μόνο σκοπό μία θετική έκβαση που θα με οδηγήσει σε εξέλιξη.
2. Αφού τις κατανοήσω πλήρως, αρχίζω να τις παρατηρώ στους γύρω μου. Εντοπίζω διακριτικά όλα όσα μου κεντρίζουν την προσοχή στις αντίστοιχες δικές τους συμπεριφορές, κάθε στοιχείο που μου αρέσει, αλλά και όλα εκείνα που θα ήθελα να αποφύγω ή να ελαττώσω στον δικό μου χαρακτήρα. Είμαι σε επαγρύπνηση δηλαδή γίνομαι σιωπηλός παρατηρητής του άκρατου συναισθηματισμού ή της ακραίας εκλογίκευσης των άλλων, και παρακολουθώ το σημείο που αυτό τους οδήγησε. Κρατώ ό, τι θεωρώ καταλληλότερο για μένα και πράττω αντίστοιχα.
3. Παρατηρώ πως έπραττα στο παρελθόν μου, καθώς και τι συνέπειες είχε αυτό στην ζωή μου. Έτσι λοιπόν, αν για παράδειγμα είχα υπάρξει ένα συναισθηματικά ευάλωτο άτομο, βλέπω που με οδήγησε αυτός ο συναισθηματισμός στην πράξη και ποιες ήταν οι επιπτώσεις του. Αντίστοιχα πράττω και για την εκλογίκευση. Συνειδητοποιώντας τις συνέπειες των παρελθοντικών συμπεριφορών μου, αναγνωρίζω παράλληλα τις ανισορροπίες στις πράξεις μου καθώς και τι αυτές μου προκάλεσαν με μόνο στόχο να μην τις επαναλάβω.
4. Ανακαλύπτω ερεθίσματα που θα με βοηθήσουν να αφυπνίσω την πλευρά αυτή της προσωπικότητάς μου η οποία χρειάζεται περισσότερη ενίσχυση. Εάν π.χ. είμαι πολύ συναισθηματικός και ενδεχομένως και κάπως αιθεροβάμων, καλό θα ήταν να εστιάσω στον τρόπο επίλυσης καθημερινών πρακτικών προβλημάτων, να ασχοληθώ με λογαριασμούς ή να λύσω ένα σταυρόλεξο. Αυτό θα βοηθήσει τη σκέψη μου να γειωθεί και να μάθει να είναι αποτελεσματική και στα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας. Εάν τώρα λειτουργώ με απόλυτη εκλογίκευση, ίσως και να με βοηθούσε ένα βιβλίο κατάλληλο να με προσεγγίσει συναισθηματικά ή ακόμα και η παρακολούθηση μίας αντίστοιχης ταινίας ή ενός σεμιναρίου. Τρόποι θα υπάρχουν πάντα, όσο θα υπάρχει η θέληση για αλλαγή.
5. Εστιάζω στον εαυτό μου και στη ζωή μου με μία πιο μακροπρόθεσμη οπτική. Τι αντίκτυπο δηλαδή θα είχε η μία ή η άλλη επιλογή συμπεριφοράς σε μερικά χρόνια από τώρα; Πώς θα ήταν η ζωή μου; Πόσο θα είχε αλλάξει και με τι τρόπο; Θα με κάλυπτε σαν άνθρωπο αυτή η προοπτική; Αν ναι έχει καλώς, αν όμως όχι, τότε θα έπρεπε να εντοπίσω όλα εκείνα τα στοιχεία από τα οποία θα προτιμούσα να απαλλαγώ και να μπω σε διαδικασία αλλαγής ή αναδιαμόρφωσής τους.
Για καμία προσωπικότητα η αλλαγή ή η εξισορρόπηση διαφόρων στοιχείων της, δεν είναι απαραίτητα ευχάριστη. Είναι όμως αναγκαία και σχεδόν αναπόφευκτη, τουλάχιστον για όλους εκείνους που επιθυμούν ένα ποιοτικότερο επίπεδο ζωής στην πράξη και επί της ουσίας.
Γράφει η Κατερίνα Γαβρίλη.
Πηγή
πηγή
Διδακτική ιστορία: Οι τρεις γυναίκες και η Ευτυχία.
Διδακτική ιστορία: Οι τρεις γυναίκες και η Ευτυχία.
Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και, ξαφνικά, βλέπουν μες στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρίσκεται παγιδευμένη η Ευτυχία.
Τότε η πρώτη γυναίκα λέει:
– Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως, μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή κι ευτυχισμένη έφυγε.
Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
– Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως, εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει κι ευτυχισμένη φεύγει.
Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα και τότε η Ευτυχία της είπε μεσ’ από τον λάκκο:
– Πες μου κι εσύ τι θέλεις να σου δώσω;
Και τότε η γυναίκα έσκυψε, άπλωσε το χέρι της και είπε:
-”Δώσε μου το χέρι σου” κι έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της…..
Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ!
Τρίτη 23 Ιουνίου 2015
Είναι η αντίσταση ένα ταξίδι από πληγή σε γιορτή
Είναι η αντίσταση ένα ταξίδι από πληγή σε γιορτή
Είναι δύσκολα. Για όλους είναι δύσκολα. Είμαστε οι πρώτοι, μιας γενιάς, που μετά από πολλές δεν έχει άλλη επιλογή. Πρέπει να βγει στο δρόμο της φωτιάς. Της μετανάστευσης. Μου λείπουν πολλά. Τα παιδικά μου χρόνια, οι φίλοι στο σχολείο, η επιστροφή με το 500 τα βράδια των ατέλειωτων μεθυσιών και ερώτων κάτω από την πανσέληνο της Αθήνας. Οι δρόμοι που μύριζαν μπαρούτι, έρωτα αλλά και πρέζα. Αυτή η κρυφή γοητεία της Αθήνας που συνάμα έκρυβε και ένα άλλο πρόσωπο. Ένα πρόσωπο οικείο, δικό μας. Μου λείπει η γειτονιά μου, αλλά πάνω απ΄ όλα μου λείπει η γλώσσα μου. Αυτή έχω μάθει να μιλάω, σ΄ αυτή να εκφράζομαι και με αυτή να μοιράζομαι τα συναισθήματά μου. Πλέον είμαι μια άγνωστη μες στους αγνώστους. Μια ξένη, με αρκετούς γνωστούς, αλλά καθόλου φίλους. Καλά είναι όμως. Έχω μάθει να συμβιβάζομαι. Εξάλλου δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς. Θα τα καταφέρω.
Και όμως τα κατάφερα. Έφυγα για να σπουδάσω κάτι που «να ανταποκρίνεται στη σύγχρονη αγορά εργασίας» και όχι Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο. Ναι, αναγκάστηκα να αφήσω στη μέση τις σπουδές μου και να ξεκινήσω από την αρχή στο εξωτερικό. Και όμως τα κατάφερα. Πήρα πτυχίο σχετικό με τις νέες τεχνολογίες επικοινωνίας, έκανα και μεταπτυχιακό και πλέον δουλεύω με καλά λεφτά, αλλά πολλές ώρες. Με συναδέλφους που όταν λέω ότι είμαι από την Ελλάδα με κοιτάνε με καμάρι γιατί εγώ πρόκοψα και δεν έμεινα πίσω. Εγώ δεν καμαρώνω όμως. Πίσω που είναι οι φίλοι μου και οι άνθρωποι που δεν διστάζουν να διεκδικήσουν αυτά που τους αξίζουν. Ιδίως αυτό το τελευταίο, δεν το καταλαβαίνουν εδώ. Πολλά τέτοια δεν καταλαβαίνουν εδώ που το χρήμα έχει αντικαταστήσει τη στοργή και η δουλειά τη λογική. Δουλεύω σε μία σύγχρονη πολυεθνική Βαβέλ που οι εργάτες της αδυνατούν να κατανοήσουν ότι όσο πιο ψηλά κοπιάζεις για να φτάσεις, τόσο πιο εύκολα απομακρύνεσαι από τη γη, το έδαφος, τους ανθρώπους που το πατάνε, το μυρίζουν και το ανακατεύουν για να βγάλουν από αυτό κάτι, οτιδήποτε αντανακλά το μεράκι και τον κόπο τους.
Σπούδασα κάτι που δεν μου αρέσει, αλλά τώρα δουλεύω. Αν έμενα στην Ελλάδα, μάλλον θα ήμουν ένα ακόμη στατιστικό στοιχείο στις λίστες του ΟΑΕΔ, της ΕΛΣΤΑΤ, του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ και ενός σωρού ακόμα αρκτικόλεξων που αντανακλούν με τον καλύτερο τρόπο την αποξένωση των ανθρώπων από τους δημόσιους οργανισμούς. Εκατομμύρια άνθρωποι αντιπροσωπεύονται πλέον από 4-5 αρχικά. Αντί αυτά τα 4-5 αρχικά να φοβούνται τα εκατομμύρια των ανθρώπων που αντιπροσωπεύουν. Έτσι είναι πλέον. Είμαστε πολλοί και λίγοι συνάμα. Αποφασισμένοι μα και απογοητευμένοι. Στα όρια της διπολικής διαταραχής που μας προσφέρει μια σχιζοειδής καθημερινότητα. Ως πότε;
Νεφέλη
πηγή
Mην πετάτε τις ώριμες μπανάνες- Κάν' τε τες, ξανά, κίτρινες!
Mην πετάτε τις ώριμες μπανάνες – Δείτε πως θα τις κάνετε πάλι κατακίτρινες και ολόφρεσκες
Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε τον τρόπο για να «επαναφέρετε στη ζωή» και να κάνετε κατακίτρινες και πάλι ακόμη και...
Εντυπωσιακό βίντεο σε αργή κίνηση εκρήξεων σπόρων από τα ίδια τα φυτά
Εντυπωσιακό βίντεο σε αργή κίνηση εκρήξεων σπόρων από τα ίδια τα φυτά
Εντυπωσιακό βίντεο σε αργή κίνηση εκρήξεων
σπόρων από φυτά που προσπαθούν να διατηρήσουν το είδος τους,
«εκτοξεύοντας» σπόρους. Φυτά βιολέτας...
Εντυπωσιακό βίντεο σε αργή κίνηση εκρήξεων σπόρων από φυτά που προσπαθούν να διατηρήσουν το είδος τους, «εκτοξεύοντας» σπόρους. Φυτά βιολέτας, μιμόζας και πικραγγουριάς δίνουν ένα εντυπωσιακό show εκρήξεων χρωμάτων και σπόρων. Τα πραγματικά πολύ εντυπωσιακά αυτά πλάνα είναι μια παραγωγή του Smithsonian Channel.
Απολαύστε το βίντεο
Unbelievable Footage of Exploding Plants
Αυτός είναι ο ήχος της Γης από το διάστημα [video]
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ βίντεο: Αυτός είναι ο ήχος της Γης από το διάστημα [video]
Τους ήχους του διαστήματος κατέγραψε η Nasa…
και τους συγκέντρωσε σε ένα συγκλονιστικό βίντεο επτά λεπτών. Κάθε
πλανήτης και ένας...
Τους ήχους του διαστήματος κατέγραψε η Nasa…
και τους συγκέντρωσε σε ένα συγκλονιστικό βίντεο επτά λεπτών.
Κάθε πλανήτης και ένας ήχος… Ο ρομαντικός ήχος του Ποσειδώνα, ο μελαγχολικός του Κρόνου και ο πιο εντυπωσιακός ήχος του Ουρανού, ενώ εντύπωση προκαλεί πώς ακούγεται η ανθρώπινη δραστηριότητα στο διάστημα.
και τους συγκέντρωσε σε ένα συγκλονιστικό βίντεο επτά λεπτών.
Κάθε πλανήτης και ένας ήχος… Ο ρομαντικός ήχος του Ποσειδώνα, ο μελαγχολικός του Κρόνου και ο πιο εντυπωσιακός ήχος του Ουρανού, ενώ εντύπωση προκαλεί πώς ακούγεται η ανθρώπινη δραστηριότητα στο διάστημα.
Όταν ο Ήλιος «άρπαξε» έναν μακρινό παγωμένο πλανήτη νάνο
Τον Νοέμβριο του 2003 ομάδα αστρονόμων ανακάλυψαν
ένα μεγάλο παγωμένο βράχο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, πολύ
πιο...
Τον Νοέμβριο του 2003 ομάδα αστρονόμων ανακάλυψαν ένα μεγάλο παγωμένο βράχο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, πολύ πιο μακριά από τον Πλούτωνα.
Πρόκειται για ένα πλανητοειδές σώμα που ονομάστηκε Σέντνα (Sedna) από το όνομά μιας θεάς των ωκεανών και πιο συγκεκριμένα μιας θεότητας των Εσκιμώων, η οποία σύμφωνα με τον μύθο δημιούργησε τα θαλάσσια πλάσματα της Αρκτικής. Πρόκειται για το πιο παγωμένο και μακρινό γνωστό αντικείμενο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο. Η παρουσία της Σέντνα στο ηλιακό μας σύστημα πονοκεφαλιάζει τους επιστήμονες και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για την ύπαρξη της. Μια νέα θεωρία αναφέρει ότι η Σέντνα ανήκε σε ένα άστρο που κάποτε πέρασε από τη διαστημική μας γειτονιά με τον Ηλιο να καταφέρνει να την αρπάξει και να την τοποθετεί στην θέση που βρίσκεται σήμερα.
Η Σέντνα
Ο παγωμένος αυτός βράχος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 13 δισ. χλμ. από τον Ηλιο ενώ ο Πλούτωνας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 δισ. χλμ. από το μητρικό μας άστρο. Η Σέντνα έχει ελαφρώς μικρότερο μέγεθος από τον Πλούτωνα και το μισό μέγεθος από τη Σελήνη, η διάμετρός του εκτιμάται ότι είναι στα 3/4 αυτής του Πλούτωνα. H θερμοκρασία στη Σέντνα βρίσκεται μόνιμα χαμηλότερα από τους -240 βαθμούς Κελσίου.
Οι θεωρίες
Η Σέντνα βρίσκεται στη ζώνη Κάιπερ, μια περιοχή στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος με αμέτρητους μικρότερους και μεγαλύτερους παγωμένους βράχους. Θεωρείται η δεύτερη μεγάλη ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος μετά από εκείνη που βρίσκεται ανάμεσα στον Δία και τον Αρη. Πρόκειται για σώματα που οι ειδικοί πιστεύουν ότι αποτελούν απομεινάρια από την διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος. Στη ζώνη Κάιπερ υπάρχουν ορισμένα σώματα όπως η Σέντνα η τροχιακή κίνηση των οποίων δεν εξηγείται με τα συμβατικά πλανητικά μοντέλα. Ετσι οι ειδικοί άρχισαν να ρίχνουν στο τραπέζι διάφορες ιδέες. Μια από αυτές ήταν ότι αυτά τα σώματα βρίσκονταν στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος αλλά το καθένα εξ αυτών μπλέχτηκε στις βαρυτικές δυνάμεις ενός πλανήτη που το… εξόρισε στη ζώνη Κάιπερ. Μπορεί για κάποια από αυτά τα σώματα η θεωρία αυτή να ταιριάζει όχι όμως και στην περίπτωση της Σέντνα. Κάποιοι επιστήμονες έριξαν στο τραπέζι μια πιο προωθημένη θεωρία σύμφωνα με την οποία η Σέλντα που βρισκόταν κάπου στο ηλιακό μας σύστημα μπλέχτηκε στις πανίσχυρες βαρυτικές δυνάμεις ενός άστρου που πέρασε κοντά από τη διαστημική μας γειτονιά πριν από περίπου τέσσερα δισ. έτη με αποτέλεσμα να καταλήξει στη ζώνη Κάιπερ έχοντας αυτή την παράξενη τροχιά.
Η αρπαγή
Τώρα ομάδα ερευνητών στο Αστεροσκοπείο Leiden στην Ολλανδία προχωρά σε μια ακόμη πιο προωθημένη άποψη υποστηρίζοντας ότι η Σέντα δεν ανήκε στο δικό μας σύστημα αλλά ήταν ένα από τα κοσμικά σώματα που συνόδευαν εκείνο το άστρο που πέρασε από κοντά μας. Σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξαν οι ερευνητές το άστρο κατά το πέρασμα του ήρθε σε ένα βαρυτικό μπραντεφέρ με τον Ηλιο. Το περαστικό άστρο τράβηξε κοντά του πολλά σώματα από τη ζώνη Κάιπερ αλλά το ίδιο έκανε και ο Ηλιος αντικαθιστώντας τις απώλειες από τη ζώνη Κάιπερ με σώματα που εκείνος άρπαξε από το περαστικό άστρο. Ένα από τα σώματα που άρπαξε ο Ηλιος ήταν και η Σέντνα σύμφωνα με τους ερευνητές που δημοσιεύουν τη θεωρία τους στο στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων «arXiv.org».
Πηγή: Το Βήμα
Τον Νοέμβριο του 2003 ομάδα αστρονόμων ανακάλυψαν ένα μεγάλο παγωμένο βράχο στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος, πολύ πιο μακριά από τον Πλούτωνα.
Πρόκειται για ένα πλανητοειδές σώμα που ονομάστηκε Σέντνα (Sedna) από το όνομά μιας θεάς των ωκεανών και πιο συγκεκριμένα μιας θεότητας των Εσκιμώων, η οποία σύμφωνα με τον μύθο δημιούργησε τα θαλάσσια πλάσματα της Αρκτικής. Πρόκειται για το πιο παγωμένο και μακρινό γνωστό αντικείμενο που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ηλιο. Η παρουσία της Σέντνα στο ηλιακό μας σύστημα πονοκεφαλιάζει τους επιστήμονες και έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες για την ύπαρξη της. Μια νέα θεωρία αναφέρει ότι η Σέντνα ανήκε σε ένα άστρο που κάποτε πέρασε από τη διαστημική μας γειτονιά με τον Ηλιο να καταφέρνει να την αρπάξει και να την τοποθετεί στην θέση που βρίσκεται σήμερα.
Η Σέντνα
Ο παγωμένος αυτός βράχος βρίσκεται σε απόσταση περίπου 13 δισ. χλμ. από τον Ηλιο ενώ ο Πλούτωνας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 δισ. χλμ. από το μητρικό μας άστρο. Η Σέντνα έχει ελαφρώς μικρότερο μέγεθος από τον Πλούτωνα και το μισό μέγεθος από τη Σελήνη, η διάμετρός του εκτιμάται ότι είναι στα 3/4 αυτής του Πλούτωνα. H θερμοκρασία στη Σέντνα βρίσκεται μόνιμα χαμηλότερα από τους -240 βαθμούς Κελσίου.
Οι θεωρίες
Η Σέντνα βρίσκεται στη ζώνη Κάιπερ, μια περιοχή στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος με αμέτρητους μικρότερους και μεγαλύτερους παγωμένους βράχους. Θεωρείται η δεύτερη μεγάλη ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος μετά από εκείνη που βρίσκεται ανάμεσα στον Δία και τον Αρη. Πρόκειται για σώματα που οι ειδικοί πιστεύουν ότι αποτελούν απομεινάρια από την διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος. Στη ζώνη Κάιπερ υπάρχουν ορισμένα σώματα όπως η Σέντνα η τροχιακή κίνηση των οποίων δεν εξηγείται με τα συμβατικά πλανητικά μοντέλα. Ετσι οι ειδικοί άρχισαν να ρίχνουν στο τραπέζι διάφορες ιδέες. Μια από αυτές ήταν ότι αυτά τα σώματα βρίσκονταν στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος αλλά το καθένα εξ αυτών μπλέχτηκε στις βαρυτικές δυνάμεις ενός πλανήτη που το… εξόρισε στη ζώνη Κάιπερ. Μπορεί για κάποια από αυτά τα σώματα η θεωρία αυτή να ταιριάζει όχι όμως και στην περίπτωση της Σέντνα. Κάποιοι επιστήμονες έριξαν στο τραπέζι μια πιο προωθημένη θεωρία σύμφωνα με την οποία η Σέλντα που βρισκόταν κάπου στο ηλιακό μας σύστημα μπλέχτηκε στις πανίσχυρες βαρυτικές δυνάμεις ενός άστρου που πέρασε κοντά από τη διαστημική μας γειτονιά πριν από περίπου τέσσερα δισ. έτη με αποτέλεσμα να καταλήξει στη ζώνη Κάιπερ έχοντας αυτή την παράξενη τροχιά.
Η αρπαγή
Τώρα ομάδα ερευνητών στο Αστεροσκοπείο Leiden στην Ολλανδία προχωρά σε μια ακόμη πιο προωθημένη άποψη υποστηρίζοντας ότι η Σέντα δεν ανήκε στο δικό μας σύστημα αλλά ήταν ένα από τα κοσμικά σώματα που συνόδευαν εκείνο το άστρο που πέρασε από κοντά μας. Σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξαν οι ερευνητές το άστρο κατά το πέρασμα του ήρθε σε ένα βαρυτικό μπραντεφέρ με τον Ηλιο. Το περαστικό άστρο τράβηξε κοντά του πολλά σώματα από τη ζώνη Κάιπερ αλλά το ίδιο έκανε και ο Ηλιος αντικαθιστώντας τις απώλειες από τη ζώνη Κάιπερ με σώματα που εκείνος άρπαξε από το περαστικό άστρο. Ένα από τα σώματα που άρπαξε ο Ηλιος ήταν και η Σέντνα σύμφωνα με τους ερευνητές που δημοσιεύουν τη θεωρία τους στο στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων «arXiv.org».
Πηγή: Το Βήμα
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015
Aνδρες: το νέο ασθενές φύλο
Aνδρες: το νέο ασθενές φύλο
Οι γυναίκες μοιάζουν περισσότερο με
άνδρες και οι άνδρες περισσότερο με γυναίκες. Σε μια εποχή που οι ρόλοι
σε εργασιακό και οικογενειακό πλαίσιο αλλάζουν, το αρσενικό φύλο
αποδεικνύεται λιγότερο ανθεκτικό
Σύμφωνα
με το πρόσφατο αφιέρωμα του περιοδικού «The Economist» στο «νέο ασθενές
φύλο», οι άνδρες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες από τις γυναίκες να
μπουν στη φυλακή, να παραγκωνιστούν από τα παιδιά τους, ακόμη και να
αυτοκτονήσουν.«Οι άνδρες στις ανεπτυγμένες χώρες την έχουν άσχημα. Πρέπει να μάθουν να προσαρμόζονται». Με αυτή τη διαπίστωση αρχίζει το πρόσφατο πολυσέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού «The Economist» στο «νέο ασθενές φύλο», όπως βαπτίζει το αλλοτινό ισχυρό. Εκ πρώτης όψεως, η πατριαρχία καλά κρατεί. Οι άνδρες πρόεδροι και πρωθυπουργοί παγκοσμίως καλύπτουν ποσοστό μεγαλύτερο του 90%, όπως άνδρες είναι και τα περισσότερα αφεντικά στις περισσότερες εταιρείες, οι άνδρες κυριαρχούν στην οικονομία, στην τεχνολογία, στο σινεμά, ακόμη και στο stand-up comedy - για κάποιον λόγο θεωρείται αντιερωτικό για μια γυναίκα να σηκώνεται μπροστά από ένα μικρόφωνο και να αφηγείται τις δικές της ιστορίες καθημερινής ερωτικής τρέλας.
Κι όμως. Οπως όλα δείχνουν, συνεχίζει να επιχειρηματολογεί το «Economist», οι άνδρες έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες από τις γυναίκες να μπουν στη φυλακή, να παραγκωνιστούν από τα παιδιά τους, ακόμη και να αυτοκτονήσουν. Επιπλέον, οι άνδρες που χάνουν τη δουλειά τους είναι πολύ πιθανό να μην ξαναδουλέψουν ή να μην ξαναδουλέψουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε αντίθεση με τις γυναίκες, οι οποίες αποδεικνύονται πιο ευέλικτες και με προφανέστερες αρετές επιβίωσης. Το τρίπτυχο χωρίς δουλειά-χωρίς οικογένεια-χωρίς προοπτικές γίνεται ολοένα και πιο σύνηθες στην ανδρική κοινότητα: όταν ένας άνδρας δεν έχει δουλειά αυτοευνουχίζεται ή, ακόμη χειρότερα, κατηγορεί μια γυναίκα για τον ευνουχισμό του, μόνο και μόνο επειδή εκείνη έχει το θράσος να δουλεύει. Οι ερωτικές σχέσεις παύουν να είναι υγιείς, οι συρρικνωμένες εργασιακές ευκαιρίες για τους άνδρες έχουν σαν αποτέλεσμα να καταστρέφουν οικογένειες ή να τις σαμποτάρουν προτού καν σχηματιστούν.
Το φαινόμενο της αποδυνάμωσης του ισχυρού φύλου
δεν είναι αποκλειστικά αμερικανικό, είναι παγκόσμιο. Και σίγουρα είναι
και ελληνικό. Στη δική μας περίπτωση, η κρίση έχει τεράστιο μερίδιο
ευθύνης στην αναδιανομή της δύναμης των φύλων.
Η Ελενα Σκαρπαθιώτη, μάνατζερ και σύμβουλος καριέρας στο Τμήμα Επιλογής Στελεχών της ICAP Advisory, μίλησε εκτενώς στο BHMAgazino για την εικόνα των ελλήνων εργαζομένων, ή επίδοξων εργαζομένων, και για το πώς αυτή έχει επηρεαστεί από το γενικότερο καθεστώς ανασφάλειας και αβεβαιότητας. «Είναι σαφέστατα διάχυτη η ανησυχία μεταξύ των εργαζομένων, για την "επόμενη ημέρα", μιας και το εργασιακό πλαίσιο παραμένει ρευστό. Η διεκδίκηση δεν έχει φύλο. Οι άνδρες όμως υποψήφιοι εξετάζουν πιο εύκολα τις εναλλακτικές που τους θέλουν να μετακινούνται στο εξωτερικό, κάτι που για τις περισσότερες γυναίκες εργαζόμενες δεν αποτελεί προοπτική. Από την άλλη, οι άνδρες υποψήφιοι δείχνουν λιγότερο προσαρμοστικοί στην αλλαγή των συνθηκών και πιο δύσκολοι στις διαπραγματεύσεις για μια επόμενη θέση, καταλήγοντας συχνά σε μεγαλύτερες περιόδους ανεργίας απ' ό,τι οι γυναίκες, που εμφανίζονται πιο διαλλακτικές σε θέματα θέσεων, τίτλων ή/και αποδοχών» τονίζει.
Και συνεχίζει: «Μεγάλα έργα των τελευταίων δύο ετών που ανέλαβε η εταιρεία μας, με υποβολή περίπου 9.000 βιογραφικών από νεαρούς υποψηφίους, αποδεικνύουν ότι στην Ελλάδα οι κάτοχοι περισσότερων του ενός τίτλου, όπως και οι αριστούχοι, κατανέμονται περίπου ίδια μεταξύ των δύο φύλων. Αυτό που διαφοροποιεί ουσιαστικά τους υποψηφίους μεταξύ τους είναι η αφύπνιση που φαίνεται να έχουν σε θέματα επικαιρότητας και αγοράς, όπως και η ξεκάθαρη εικόνα ως προς την επαγγελματική τους πορεία - ανεξαρτήτως φύλου. Στη χώρα μας, η έλλειψη ουσιαστικής διασύνδεσης των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με την αγορά μεταφέρει αυτή την ευθύνη στον υποψήφιο και στο προσωπικό ενδιαφέρον και χρόνο που θα επενδύσει, καθώς και στις ικανότητές του για διερεύνηση. Αυτό φαίνεται να διαφοροποιείται ουσιαστικά μεταξύ των ηλικιών και όχι τόσο μεταξύ των δύο φύλων».
Σε έναν κόσμο και σε μια κοινωνία που το 90% του
ανδρικού πρεστίζ εξαρτάται από τη δουλειά του, το ότι πλέον την έχει
χάσει ή κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να τη χάσει λειτουργεί λοιπόν
ευνουχιστικά; «Αυτό ισχύει κυρίως για άνδρες-υποψηφίους "καριέρας".
Επαγγελματίες δηλαδή που ταυτίζουν την πραγμάτωσή τους με την εξέλιξή
τους στην ιεραρχία είναι πολύ πιθανό να ανησυχούν περισσότερο ή να
απογοητεύονται όταν, χάνοντας τη δουλειά τους, διαπιστώνουν ότι είναι
εξαιρετικά δύσκολο να βρουν κάτι αντίστοιχο με αυτό που είχαν. Είναι
συχνό φαινόμενο τέτοιοι υποψήφιοι να επιδιώκουν θέσεις κύρους και να
διεκδικούν επίμονα έναν τίτλο που θεωρούν ότι ανταποκρίνεται στο προφίλ
τους, έστω και αν δεν ακολουθείται από αντίστοιχες αποδοχές και/ή
παροχές, κάτι που κρύβουν ως "ένοχο μυστικό". Εχει παρατηρηθεί από
υποψηφίους-συμμετέχοντες σε προγράμματα επανατοποθέτησης (outplacement)
ότι μπορεί να επιλέξουν να εμπλακούν σε κάτι εντελώς διαφορετικό από
πριν ώστε να αποφύγουν τη σύγκριση με την προηγούμενη θέση τους και
συχνά να πέφτουν στην απραξία και προσωπική απαξίωση. Φυσικά, σε
εργαζόμενους χωρίς τέτοιου είδους φιλοδοξίες ή σε "πορεία κορυφής",
συναντάμε πολύ πιο ήπιες συμπεριφορές με θετικά αποτελέσματα».
Και οι γυναίκες τι θέση έχουν σε όλα αυτά; «Πριν φτάσουμε να συζητάμε για τη διαφοροποίηση των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών επαγγελματιών, θα πρέπει να προβληματιστούμε από τον εξαιρετικά χαμηλό αριθμό γυναικών σε υψηλές θέσεις - όπως για παράδειγμα σε θέσεις σαν εκείνη της γενικής διευθύντριας ή της διευθύνουσας συμβούλου. Το πρόβλημα αφορά τις περισσότερες χώρες, ειδικά όμως στην εγχώρια αγορά είναι μεγαλύτερο αναλογικά με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Αρκεί να δούμε και τις τελευταίες στατιστικές: Στην πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που διεξήχθη για λογαριασμό της ΕΑΣΕ (Εταιρεία Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων) τον Σεπτέμβριο του 2014, ποσοστό 89% των μελών της ΕΑΣΕ ήταν - την περίοδο διεξαγωγής της έρευνας - άνδρες και μόνο 11% γυναίκες. Για τις ίδιες εργασίες, σε θέσεις μεσαίου επιπέδου, οι αμοιβές μπορεί να έχουν κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ των δύο φύλων υπέρ των ανδρών, αν και αυτό δεν γίνεται πάντα».
Εχουν αλλάξει λοιπόν οι ρόλοι; Οι άνδρες είναι οι νέες γυναίκες; Η ισορροπία έχει χαθεί και το ασθενές φύλο δυνάμωσε; «Οι γυναίκες υποψήφιες φαίνονται να ανταποκρίνονται καλύτερα στις πιεστικές συνθήκες που μπορεί να βιώνουν, επιδεικνύοντας καλύτερη οργάνωση και μεγαλύτερη ευελιξία. Αυτό γίνεται ξεκάθαρο, για παράδειγμα, σε εργαζόμενες που επιστρέφουν στο γραφείο ύστερα από άδεια μητρότητας και καταφέρνουν σε λιγότερο χρόνο (λόγω μειωμένου ωραρίου) να έχουν την ίδια απόδοση, με μεγαλύτερη συγκέντρωση και εφαρμόζοντας αυστηρό πρόγραμμα. Επιπλέον, η έλλειψη των επιλογών σήμερα, που ενδεχομένως να είναι για τις γυναίκες πιο περιορισμένες από ό,τι σε έναν άνδρα, συντελούν ώστε να υιοθετούν πιο προσγειωμένη προσέγγιση σε ό,τι αφορά την απόδοσή τους και τις θέσεις που αποδέχονται». Και καταλήγει: «Παρατηρώντας βιογραφικά γυναικών και ανδρών, προκύπτει ότι οι γυναίκες φαίνεται να τολμούν περισσότερο να επενδύσουν σε καριέρες διαφορετικές από το αντικείμενο σπουδών τους, επιλέγοντας αυτό που θεωρούν ότι ταιριάζει περισσότερο στην προσωπικότητα και στις επιδιώξεις τους. Ισως αυτό να αιτιολογεί σε κάποιες περιπτώσεις τη διαφορετική μισθολογική βάση, αλλά και τη διαφορετική ευελιξία ως προς τις οποιεσδήποτε επαγγελματικές τους κινήσεις».
Με άλλα λόγια, στις μέρες μας το ρήμα ελίσσομαι είναι συνώνυμο του ρήματος επιβιώνω. Και όπως όλα δείχνουν, ταιριάζει πολύ περισσότερο στη γυναικεία σιλουέτα.
Ακτινογραφώντας την ελληνική και όχι μόνο κοινωνία, ο δρ Χρήστος Κεχαγιάς, ο οποίος διδάσκει Επιστημολογία Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μοιράστηκε μαζί μας πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις: «Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, είναι παγκόσμιο. Εχει στη βάση του την ολοένα αυξανόμενη αδυναμία των ανθρώπων να κατανοήσουν και να ενστερνιστούν τις βιολογικές, πολιτισμικές, επαγγελματικές ταυτότητές τους απέναντι στη διαρκώς διογκούμενη οικονομική ανισότητα. Ετσι, οι κατ' όνομα "ελεύθεροι" πολίτες είναι κατ' ουσίαν φινετσάτοι "σκλάβοι" εντός της οικονομικής παραγωγής στην οποία μετέχουν και δέσμιοι ταχύτατα παγιωμένων αντιλήψεων και ρόλων, για τους οποίους δεν έχουν λόγο ως προς τη διαμόρφωσή τους: καταναλώνουν αφειδώς ρόλους και μεταβολίζουν συσκευασμένες ταυτότητες. Ποτέ άλλοτε δεν εξωραΐστηκε τόσο πολύ το υποκείμενο μέσα στην αυταπάτη της ρηχής δύναμής του και ποτέ άλλοτε δεν θεοποιήθηκε τόσο πολύ η ασημαντότητα και η εξηλιθίωση. Ολα φαίνονται ενταγμένα στη μεγάλη αυταπάτη της απεριόριστης ανάπτυξης που δανείζεται το φετίχ της απεριόριστης ισχύος/κυριαρχίας. Εναντι όμως τίνος;».
Ο ίδιος εντοπίζει «μια έκδηλη προτίμηση στην αναπαραγωγή του μοντέλου, που θέλει τον άνδρα κάπως μονοδιάστατο και εξουσιαστή και τη γυναίκα αγωνιζόμενη να κατακτήσει αυτά που δικαιούται. Αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα. Γιατί, πόσο "παραδοσιακά" μπορούμε να εντοπίσουμε π.χ. την έλλειψη ανδρών στον δικαστικό τομέα τις τελευταίες δεκαετίες; Κοιτάξτε: οι γυναίκες επιδεικνύουν μεγαλύτερη επιμέλεια στις σπουδές τους διεθνώς και επιδιώκουν την επαγγελματική καταξίωση. Αλλά όταν βρεθούν σε θέσεις εξουσίας παγιδεύονται στην αναπαραγωγή της στερεοτυπικής εικόνας του άνδρα ηγέτη και ίσως γι' αυτό η ματαίωση που εμφανίζουν στις έρευνες θα μπορούσε να εξηγηθεί με το ότι δεν αφήνουν τον εαυτό τους να ξεδιπλώσει τα πραγματικά δικά τους ταλέντα και τις δεξιότητες. Από την άλλη πλευρά, οι άνδρες εξέρχονται ευκολότερα του επαγγέλματος και, δίχως τα κατάλληλα εφόδια, μετά τα 35 τους, είναι δυσκολότερο να ενταχθούν εκ νέου στην αγορά εργασίας, με πασιφανείς επιπτώσεις στην ψυχοκοινωνική τους εικόνα».
Τι συμβαίνει λοιπόν με τη μάχη των φύλων; «Θεωρητικά, ο άνδρας όταν απομακρύνεται από το επίτευγμα βυθίζεται στον εαυτό του. Η γυναίκα πεισμώνει και κυνηγά. Τα πράγματα όμως είναι αρκετά πολύπλοκα για να τα εντοπίζουμε μόνο στον ανταγωνισμό των βιολογικών φύλων. Τα νέα καταναλωτικά πρότυπα και τα νέα μοντέλα οικογένειας που υιοθετήθηκαν τα τελευταία 40 χρόνια προκάλεσαν σεισμό σε αυτό που οι κοινωνίες είχαν "συνηθίσει" εδώ και χιλιετίες. Ενα από τα αποτελέσματα είναι η απότομη παραχώρηση μέρους του γυναικείου χώρου και προνομίων στον άνδρα. Βέβαια, ο δημόσιος χώρος παραμένει γένους αρσενικού και ο ιδιωτικός περισσότερο θηλυκού. Αυτό είναι λάθος, κατά τη γνώμη μου, και σύντομα ευτυχώς θα αλλάξει».
Σε μια εποχή και σε μια χώρα που πλέον δεν
θεωρείται δεδομένος ούτε ο μηνιαίος μισθός, «ο άνδρας και η γυναίκα
πρέπει να συνεργαστούν όσο δεν το έχουν πράξει ποτέ στην ιστορία της
ανθρωπότητας. Θα σας έλεγα ότι αυτή τη στιγμή η συζήτηση θα έπρεπε να
ξεκινήσει από το ότι η αγορά εργασίας έχει συρρικνωθεί πάρα πολύ και οι
μισθοί που προσφέρονται, καθώς και οι προοπτικές δεν δίνουν καμιά ελπίδα
για βελτίωση του επιπέδου ζωής. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε πολύ
μεγάλο κίνδυνο».
Πού έχουμε οδηγηθεί λοιπόν ύστερα από τόσα χρόνια πάλης με έννοιες όπως «ταυτότητα» και «ισότητα»; «Είναι λυπηρό να διαπιστώνει κανείς ότι τα φεμινιστικά ή τα άλλα κινήματα χειραφέτησης και αυτονομίας και οι αγώνες των δύο προηγούμενων αιώνων δεν μπόρεσαν να διαμορφώσουν κοινωνίες αληθινής ισότητας και δημοκρατίας, παρά μόνο να αναδιατάξουν εσωτερικά τις παραγωγικές δομές του πιο απάνθρωπου συστήματος που γνώρισε ποτέ ο κόσμος: του ολοκληρωτισμού της νεοφεουδαρχίας που βιώνουμε σήμερα».
Από την εποχή της μετάβασης από την
αγροτική-οικιακή οικονομία στη βιομηχανική-καταναλωτική υπήρχε ανάμειξη
οικογένειας - εργασίας, νοουμένη ως συνεργασία με σκοπό, για παράδειγμα,
την επιβίωση της οικογενειακής μονάδας. Μέχρι τα μισά του 20ού αι., ο
αριθμός των γυναικών με εξωοικιακή, αμειβόμενη εργασία περιορίζεται
σημαντικά. Η γυναίκα που επαγγέλλεται «οικιακά», ήτοι ο απλήρωτος
χαρακτήρας εργασίας, οδηγεί σε απαξίωση της κοινωνικής της αναγνώρισης.
Οι ρόλοι των δύο φύλων είναι «συμπληρωματικοί», με τον πατέρα να έχει
τον «μηχανιστικό» ρόλο της επιβίωσης και τη γυναίκα τον «εκφραστικό» της
ανατροφής των παιδιών και της φροντίδας των ηλικιωμένων. Από τη
δεκαετία του '60, η ολοένα αυξανόμενη συμμετοχή της γυναίκας στην αγορά
εργασίας, λόγω των αναγκών που γέννησε η οικονομική ανάπτυξη,
συνοδεύτηκε από νέα καταναλωτικά πρότυπα (αύξηση δαπανών, μεγιστοποίηση
καλοπέρασης νοικοκυριού κ.λπ.) και νέα μοντέλα οικογένειας (διπλής
σταδιοδρομίας, όπου εργάζονται και οι δύο γονείς). Γενικά η νόρμα είναι:
όσο πιο αναπτυγμένη τεχνολογικά-οικονομικά είναι μια περιοχή, τόσο
αυξημένη είναι η συμμετοχή των γυναικών στο οικογενειακό ταμείο και των
ανδρών στην οικιακή φροντίδα.
Σε τελική ανάλυση, το ζήτημα δεν είναι να παγιωθεί αυτό που πάει να γίνει: οι γυναίκες να γίνουν πιο άνδρες και οι άνδρες περισσότερο γυναίκες, δηλαδή οι πρώτες να καμώνονται τις ατρόμητες Μπουμπουλίνες και οι δεύτεροι να νιώθουν σαν τρομαγμένα ζωάκια που τους έχεις κόψει την ουρά και άλλα σημαντικά κομμάτια της ανατομίας τους. Οταν σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στη χώρα μας, ύστερα από την επέλαση της οικονομικής κρίσης, οι αυτοκτονίες ανδρών έχουν αγγίξει ανησυχητικά ποσοστά, αυτό που πρέπει να γίνει μεταξύ των δύο φύλων είναι ανακωχή και όχι μάχη.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Ιουνίου 2015
πηγή
Κυριακή 21 Ιουνίου 2015
Μερικές φορές πρέπει να χάνονται οι άνθρωποι…
Μερικές φορές πρέπει να χάνονται οι άνθρωποι…
Δεν είναι κακό να χάνονται οι άνθρωποι μεταξύ τους. Να κλείνουν τους κύκλους της ζωής τους και να πηγαίνουν παρακάτω.
Το «για πάντα», δεν παντρεύτηκε ποτέ με το «μαζί».
Είμαστε σήμερα εδώ και ζούμε το τώρα, βιώνουμε τις στιγμές και τις μοιραζόμαστε.
Σε αυτό το σημείο όμως, μας έφερε το παρελθόν μας. Μας έφεραν οι επιλογές μας. Καλές και κακές. Έξυπνες και χαζές. Όλες.
Μας έφεραν αμέτρητες υποσχέσεις για «μαζί» και «για πάντα».
Λέξεις ειπωμένες με τόση αληθοφάνεια, που κι η ψυχή ακόμα τις δέχτηκε, όσο κι αν το μυαλό τις αναγνώριζε και τις απέρριπτε.
Κάθε απόφαση ήταν κι ένα βήμα προς το σημείο που στεκόμαστε τώρα.
Δεν είναι κακό να χάνονται οι άνθρωποι όταν δεν έχουν κάτι άλλο να πουν.
Δεν τελειώνει η αγάπη, αλλάζει μορφή. Γίνεται έγνοια κι ενδιαφέρον. Γίνεται ανάμνηση.
Όμως όταν δεν υπάρχει παρόν και σε δένει μόνο το παρελθόν, είναι καλό να κλείσεις τον κύκλο και να πας παρακάτω.
Όταν οι φράσεις ξεκινάνε με το «θυμάσαι τότε…» και η σιωπή δεν είναι συμφωνία και διάλογος, αλλά αμηχανία, κλείσε τον κύκλο και φύγε.
Δώσε ένα φιλί, χάιδεψε το πρόσωπο που έχεις απέναντί σου, κράτα τις στιγμές και πήγαινε παρακάτω.
Αν μείνεις, θα γευτείς την πίκρα της δηλητηριασμένης συνήθειας.
Δεν είναι κακό να χάνονται οι άνθρωποι όταν έχουν κάτι άλλο να ζήσουν.
Είτε είναι μια φιλία, είτε ένας έρωτας ακόμα και μια κόντρα, πρέπει να ξέρεις τη στιγμή που θα αποχωρήσεις.
Κάποια στιγμή δεν έχεις τίποτε άλλο να δώσεις. Δεν έχεις τίποτε άλλο να νιώσεις. Δεν έχεις τίποτα άλλο να πεις.
Έχεις εξαντλήσει τις πηγές της ψυχής σου. Έχεις αδειάσει κάθε απόθεμα που είχες.
Και τώρα, πιο πολύ από ποτέ, χρειάζεσαι καινούριες εικόνες, καινούρια ερεθίσματα, καινούριες πηγές.
Δεν είναι κακό να αλλάζεις μονοπάτι.
Το «μαζί» άλλωστε, είναι το μεγαλύτερο παραμύθι που θα πιστέψεις ποτέ στη ζωή σου. Δεν υπάρχει.
Υπάρχει το «μαζί, όσο…».
Μαζί, όσο οι ανάγκες σου θα κουμπώνουν με τις δικές μου. Μαζί, όσο η εικόνα σου θα είναι συμβατή με το κάδρο που μοστράρω. Μαζί μέχρι να πάψεις να ταράζεις τα λιμνασμένα μου νερά σαν βότσαλο στη λίμνη της ψυχής μου.
Μαζί όσο με αναγκάζεις να δώσω μάχες μαζί σου. Όσο δεν θα χρειάζεται πλέον να σε υπερασπιστώ στα λάθη σου.
Μαζί, όσο περπατάμε σε δρόμους καλοστρωμένους. Μαζί, όσο εσύ θα πολεμάς τους δράκους σου κι εγώ θα κάνω πως δεν τους βλέπω. Όσο οι σιωπηρές κραυγές σου δεν θα ενοχλούν τη χαϊδεμένη μου συνείδηση.
Μαζί, όσο το «έχεις δύναμη εσύ, θα τα καταφέρεις» θα είναι επιχείρημα που θα πιάνει.
Το «μαζί» και το «για πάντα» δεν υπήρξαν ποτέ αιώνια δεμένα. Υπήρξαν δυο εραστές που μοιράστηκαν με πάθος το σήμερα και τη λιακάδα, και χώρισαν στο λάθος. Υπήρξαν συνοδοιπόροι σε φωτισμένες διαδρομές, ώσπου το σκοτάδι τους χώρισε.
Το «μαζί» και το «για πάντα» είναι οι μεγαλύτερες λεκτικές απάτες που εφηύρε ο άνθρωπος για να φτιάξει το παραμύθι του.
Γιατί στο τέλος της μέρας, όταν μένεις μόνος εσύ και το σκοτάδι σου, ξέρεις καλά πως το «μαζί» και το «για πάντα», θα παραμείνουν μόνο εραστές.
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου.
Πηγή
πηγή
Εισαγωγή στην γλώσσα του σώματος και στην μη λεκτική επικοινωνία
Εισαγωγή στη Μη Βίαιη Επικοινωνία, Marshall Rosenberg - Μέρος 1ο έως και 4ο
Εισαγωγή στη Μη Βίαιη Επικοινωνία, Marshall Rosenberg - Μέρος 1ο
2ο
3ο
4ο
ΙΘάκη... από μακριά και ψηλά!
Όνειρο! Σα να πήγα!
Ιθάκη ένα πανέμορφο νησί, βίντεο όλο από τον αέρα
youtube.com
Χρυσό μετάλλιο ο Πετρούνιας!
Η Κατερίνα Σταματίου-Παπ κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
19 ώρες ·
Ο
Λευτέρης Πετρούνιας πήρε το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στους
Ευρωπαϊκούς Αγώνες 2015 στο Μπακού με άψογη εμφάνιση στον τελικό των
κρίτων!
www.newsbomb.gr|Από Νewsbomb
Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις
Η Κατερίνα Σταματίου-Παπ κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
19 ώρες ·
Να φεύγεις, αλλά πώς να φεύγεις! Το πράγμα θέλει μεγάλη προσοχή.
thessalonikiartsandculture.gr|Από Thessaloniki Arts and Culture
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)