Τελεία Σπύρου

Ξημέρωσε η 27 Ιούνη 2015.
Ιστορικό Σάββατο για την Ελλάδα.
Θα το ζήσω κι αυτό.
Δε μπορεί να μη γεννήθηκα σε ιστορική εποχή, όλα κι όλα!
Είπα κι εγώ:
"Τόση τυράγνια, γιατί; Κάποιος λόγος θα υπάρχει!"

ΕΙΘΕ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ!
ΕΙΘΕ!
ΔΕΝ Μ' ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ, ήδη, κι αυτό με τρομάζει.... ΠΟΛΥ!

(Δε με τρομάζει εμένα η φτώχεια, ούτε η όποια πείνα...
Το  αντίθετο της αγάπης, δεν αντέχω, μόνο!
"Βόηθα... μη φαγωθούμε, μεταξύ μας" - γνωστό άσμα)

Γι' αυτό, επειδή οι εξελίξεις τρέχουν, (η ζωή ποτέ δεν με περίμενε έτσι, κι αλλιώς, να της πω τα δικά μου, πάντα με προλάβαιναν άλλα και άλλοι),  να προλάβω τουλάχιστον, να "δεσ π ωθώ", (να πάω στην βάση μου, να εκπέμπω από κει, όσο θα εκπέμπω, ακόμα), κλείνοντας με τον Σπύρο, γιατί το αξίζει.

Ήταν τότε... (δείτε εκεί) που σ' ένα ανθοπωλείο, δεν αποφάσιζα τι θα πάρω, αν θα το πάω ή θα το στείλω, κ.λ.π.
και βρέθηκα εκεί κοντά, ξανά, χθες.

(Σ' ένα γιατρό μου είχα πάει.... κ.λ.π.)

Θυμήθηκα την προκαταβολή, θυμήθηκα και την εκδήλωση (την τρίτη - η δεύτερη ήταν στο Γηροκομείο) που πάλι δεν θα πήγαινα, αλλά... ζήτησα αυτά τα λουλούδια, για τον Σπύρο.

Είχα ξεμείνει από λεφτά, όσα είχα δώσει τότε...., δεν υπήρχαν κυκλάμινα αυτή την εποχή... τι να διαλέξω;....
"ας είναι αυτά"!

....Ακόμα κι αν ξηραίνονταν.... εγώ θα τα πήγαινα στον Σπύρο, κάποια άλλη στιγμή, κι εκείνος θα καταλάβαινε...

(Σ' αυτό το παιδί, δε χρειάζεται να λες πολλά, καταλαβαίνει, αισθάνεται, Άλλη επικοινωνία!)

....
Κρατούσα την ανθοδέσμη και περπατούσα. (κάτι χιλιόμετρα... δεν το κατάλαβα!)

Ζαλιζόμουνα.  Πίεση 5 με 9. Εδώ πατούσα, εκεί βρισκόμουνα, μα συνέχιζα. Όχι, δεν θα έπεφτα στον δρόμο, ούτε στην θάλασσα...

...Λες κι ήταν μπαστούνι... η ανθοδέσμη βοηθούσε.

Μπήκα και σ' ένα μάρκετ. Πήρα αλάτι... και κάθε τόσο, έτρωγα ... και προχωρούσα...

Έφτασα παραλία.

"Θάλασσα... δως μου δύναμη... να φτάσω ως εκεί, να την παραδώσω... και να φύγω..."

....Μου έδωσε.
Έφτασα.
 Έμεινα. ...

Το αλάτι με κράτησε όρθια ως εκεί, μετά με "κράτησε" η ποίηση, είναι σίγουρο.

Αυτά... και να πάω για ύπνο.

Ναι, για τον Σπύρο, πήγα. Αυτή είναι η αλήθεια. Τα λουλούδια με οδήγησαν, δεν ήταν στο πρόγραμμα... γιατί δεν υπήρχε πρόγραμμα.

Τελεία.

****

Spiros Makrigiannis

6 ώρες ·

Εκφρασμένη αγάπη από χθες!
— νιώθει ότι τον αγαπούν.

Κοινοποιήστε


****

"ΠΛΗΡΩΘΗΚΑ" ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!
Ούτε σε Ευρώ, ούτε σε δραχμές!
Άλλο "ΧΡΗΜΑ"!
Λίγοι το έχουν!
Δεν τους πιάνει κανένα δημοψήφισμα.

*****

Στη θάλασσα π' αγάπησα
Από παιδί μεγάλωσα κοντά σου, την αγκαλιά σου πάντα αποζητούσα, σαν ήταν ήρεμη και ανοιχτή η καρδιά σου στο κάλεσμά σου το γλυκό απαντούσα...
Πόσες φορές νανούρισμα η φωνή σου σαν δίπλα σου έγειρα απαλά να με χαϊδεύεις, κι άλλες φορές με τρόμαζε η οργή σου... Αχ πόσο τον χειμώνα με παιδεύεις.
Με διώχνεις μακριά σου θυμωμένη, και δύσκολα μπορώ να το πιστέψω, κρύα, φρικτή, μαύρη, αναμαλλιασμένη, πως πάλι μέσα σου το θέρος θα μερέψω....
Κάθε που η ζωή μακριά σου με κρατούσε μονάχα να σε δω για λίγο νοσταλγούσα κι ένα σου χάδι μιας στιγμής μου αρκούσε να μου θυμίζει ότι από πάντα σ' αγαπούσα...
Την αύρα σου αγαπώ και την μορφή σου τα βράδια τα ζεστά με το φεγγάρι που ασήμι σπέρνει απ' το δέρμα ως την ψυχή σου... Ποιος τυχερός αυτές τις νύχτες θα σε πάρει;...
Και ποιος σε κάποια σου γωνιά θα τυραννιέται με τον θυμό σου πέρα να τα βγάλει... Κι αν άπονη είσαι κανείς τους δεν σ' αρνιέται... Θαρρείς είν' η αγάπη σου σαν του πιοτού την ζάλη...
Αμέτρητα τραγούδια γράψαν στ' όνομά σου για τις χαρές, τις πίκρες, τον θυμό σου για το γαλάζιο τ' όμορφο το φόρεμά σου μα και τα όνειρα που σβήσαν στο βυθό σου...
Όσα όμως κρίματα κι αν κρύβεις στην καρδιά σου όσο κι αν γρήγορα αλλάζει σου το κέφι όσοι το φως το πρωτοείδανε κοντά σου μια θάλασσα για πάντα θα τους γνέφει.... Αργοναύτης 15/06/2011

Αργοναύτη, αξίζεις πολλά!
Να σε προσέχεις!
Υγεία και επιτυχία σε ΟΛΑ ΣΟΥ!

Υγ. Όλη η βραδιά ήταν μια έκπληξη για μένα.
Άγνωστη μεταξύ αγνώστων, μα θα τους μάθουμε, μαζί, σε άλλο μπλογκ.
Τούτο ήταν πολύ "ελεύθερο" και δε θέλω να το μπερδέψω με πολιτικά γεγονότα.
Θέλω να μείνει η αύρα της θάλασσας και του Ιούνη, ως απόψε.
***

Υγ. Ξημ. Κυριακής:
Ένα "Έναντι" στην ομάδα, ανέβασα ΕΔΩ.