Ένα μεγάλο Λούνα - πάρκ, το ίντερνετ.
Καθ' ένας λέει τα δικά του, εκτονώνεται, πουλάει, αγοράζει, ενημερώνει, κλαίει, γελάει, κολυμπάει, απ' όλα έχει ο μπακτσές.
Όπως την βρίσκει ο καθένας μας, στο πόστο που του πρέπει και μπορεί ο καθένας μας.
Όλα, για όλους είναι!
Πήγα μια μεγάλη βόλτα, την έφερα κι εδώ, έτσι, τσάκα τσάκα, ότι σας ενδειαφέρει, ψάξ' τε το!
Συντομία χρόνου, σκότωσα αρκετόν, δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω...
Εσείς που έχετε, κάντε το και μην κατηγορείτε εύκολα τους υπόλοιπους!
Να μην σας τύχει να "φορέσετε" του καθενός τα παππούτσια, γιατί τότε... σίγουρα θα γελάτε λιγότερο... όταν καταλάβετε την δική του ζωή.
...Και οι κρίνοντες κρίνονται, με πρώτη εμένα.
Όχι, δεν αλλάζουν οι άνθρωποι.
Οι στιγμές και οι συνθήκες αλλάζουν, κι εκεί αποδεικνύονται πολλά.
Ότι γιατρεύει τον καθένα, πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε στον αέρα, δυστυχώς ή ευτυχώς που υπάρχει, να λέμε!
Χμ, ναι και το κόπυ μου!
Εγώ είμαι ένα γρανάζι, κάπου εκεί... που πετάνε οι αεράτοι...
Μού φτάνει.
Πάντα μού έφτανε.
Αυτή είμαι, δεν ξεγέλασα ποτέ κανέναν!
Είναι επιλογή μου κι αυτού του είδους η ζωή (η ιντερνετική) πέραν της φυσιολογικής.
Κι αυτή συμπληρώνει κομμάτια μου.
Όποιος έχει ολοκληρωμένα τα δικά του, να μου πει την συνταγή, να την δοκιμάσω...
Αυτά και εν ολίγοις, γιατί ο Άρης (έτσι λένε τα ζώδια) μπήκε δυναμικός, κι αλίμονο σ' αυτούς που δεν προσέχουν τα δικά τους γρανάζια... πάει η κούνια!
Προσοχή, λοιπόν, μας!
Πετάμε, ναι, μα να ακούμε και τα τριξίματα, πριν είναι αργά.
Η σιγουριά στα γρανάζια των φίλων, ποτέ δεν είναι δεδομένη, όχι καλά και σώνει, από πρόθεση.
...Τα δικά μας γρανάζια να φροντίζουμε...
Μ' αυτά ζούμε, γι' αυτά κρινόμαστε.
Τα είπα, ξαλάφρωσα, είχα φορτώσει, μία "φίλη" με "φόρτωσε".
Σκέψου να ήταν και εχθρός!
Σκέψου να της είχα κάνει και κακό!
Έλεος!
Ας είναι!
Πες ότι δεν είδα, δεν άκουσα, για άλλη μια φορά.
Γερό γαϊδούρι υπομονής, έτσι κι αλλιώς!
Μου αρέσει! · Σχολιάστε · Κοινοποιήστε
Καθ' ένας λέει τα δικά του, εκτονώνεται, πουλάει, αγοράζει, ενημερώνει, κλαίει, γελάει, κολυμπάει, απ' όλα έχει ο μπακτσές.
Όπως την βρίσκει ο καθένας μας, στο πόστο που του πρέπει και μπορεί ο καθένας μας.
Όλα, για όλους είναι!
Πήγα μια μεγάλη βόλτα, την έφερα κι εδώ, έτσι, τσάκα τσάκα, ότι σας ενδειαφέρει, ψάξ' τε το!
Συντομία χρόνου, σκότωσα αρκετόν, δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω...
Εσείς που έχετε, κάντε το και μην κατηγορείτε εύκολα τους υπόλοιπους!
Να μην σας τύχει να "φορέσετε" του καθενός τα παππούτσια, γιατί τότε... σίγουρα θα γελάτε λιγότερο... όταν καταλάβετε την δική του ζωή.
...Και οι κρίνοντες κρίνονται, με πρώτη εμένα.
Όχι, δεν αλλάζουν οι άνθρωποι.
Οι στιγμές και οι συνθήκες αλλάζουν, κι εκεί αποδεικνύονται πολλά.
Ότι γιατρεύει τον καθένα, πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε στον αέρα, δυστυχώς ή ευτυχώς που υπάρχει, να λέμε!
Χμ, ναι και το κόπυ μου!
Εγώ είμαι ένα γρανάζι, κάπου εκεί... που πετάνε οι αεράτοι...
Μού φτάνει.
Πάντα μού έφτανε.
Αυτή είμαι, δεν ξεγέλασα ποτέ κανέναν!
Είναι επιλογή μου κι αυτού του είδους η ζωή (η ιντερνετική) πέραν της φυσιολογικής.
Κι αυτή συμπληρώνει κομμάτια μου.
Όποιος έχει ολοκληρωμένα τα δικά του, να μου πει την συνταγή, να την δοκιμάσω...
Αυτά και εν ολίγοις, γιατί ο Άρης (έτσι λένε τα ζώδια) μπήκε δυναμικός, κι αλίμονο σ' αυτούς που δεν προσέχουν τα δικά τους γρανάζια... πάει η κούνια!
Προσοχή, λοιπόν, μας!
Πετάμε, ναι, μα να ακούμε και τα τριξίματα, πριν είναι αργά.
Η σιγουριά στα γρανάζια των φίλων, ποτέ δεν είναι δεδομένη, όχι καλά και σώνει, από πρόθεση.
...Τα δικά μας γρανάζια να φροντίζουμε...
Μ' αυτά ζούμε, γι' αυτά κρινόμαστε.
Τα είπα, ξαλάφρωσα, είχα φορτώσει, μία "φίλη" με "φόρτωσε".
Σκέψου να ήταν και εχθρός!
Σκέψου να της είχα κάνει και κακό!
Έλεος!
Ας είναι!
Πες ότι δεν είδα, δεν άκουσα, για άλλη μια φορά.
Γερό γαϊδούρι υπομονής, έτσι κι αλλιώς!
Η Κατερίνα Σταματίου-Παπ ενημέρωσε τη φωτογραφία του εξωφύλλου της.
11 ώρες ·
Υγ. Σέβομαι και υποκλίνομαι στην Τέχνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Τέχνη όμως, την αληθινή, κι όχι στην κάθε κλίκα της Τέχνης.
Εκεί τα πράγματα μπερδεύονται, χαλάνε την Τέχνη, με πονάει και στρύβω.
Κρατάω τα παλαμάκια μου για το έργο του Τεχνίτη, για τον ίδιο τον Τεχνίτη κι όχι για όλη την παρέα του.
Γι' αυτό έμεινα και μόνη και αδέσποτη, καθόλου τυχαίο.
Σέβομαι φίλους φίλων, αλλά, ως εκεί!
Το Φεις έχει ισοπεδώσει πολλά, κι είναι κρίμα. Μεγάλο!
Οι φίλοι κατά καιρούς, αλλάζουν...
Τα έργα όμως, αν αξίζουν μένουν!
Αυτά, θα τα υποστηρίζω με νύχια και με δόντια, κι ας είμαι ένα χαλασμένο ακούρδιστο και μη λαδωμένο γρανάζι!
Όσο αντέχω, όσο μπορώ, θα γυρνάω την μηχανή που πέφτει στην αντίληψή μου και που με το φτωχό μου μυαλό, κρίνω πως αξίζει.
Αυτά!
Τούρμπο μ' έκανε η "φίλη"!
Δεν το πήρε και χαμπάρι!
Σε καλό της!
Τυχαίο, μπορεί, ναι, σου ξου μου του, μανταλάκια.
Χαίρετε!
Θα το χωνέψω!