Γάμος Μαρίας - Άννας (Μαριάννας) και Χαράλαμπου

Γάμος Μαρίας - Άννας (Μαριάννας) και Χαράλαμπου

Ήταν απόφαση τελευταίας στιγμής, να πάω στο χωριό, έστω και για ώρες!
Να προλάβαινα να δω και να φωτογραφήσω τα λουλούδια μου, πριν βρέξει και χαλάσουν, συν, κάποιες βιαστικές δουλειές.

Πήγε Σάββατο μεσημέρι, κι από δουλειές, ντιπ, καθόλ'!
Ζούσα και φωτογράφιζα!
Χόρταινε η ματιά μου, η ψυχή μου, όπως οι νηστικοί, κι ότι δεν προλάβαινε να το μασήσει καλά, για να μην το καταπιεί ή ξεφύγει, το αποθανάτιζα, φωτογραφίζοντάς το, για να το πάρω μαζί μου, να έχω να βλέπω, να θρέφω την ψυχή, να φορτίζω μπαταρίες, κάτι, σαν τις καμήλες.... όταν μού λείπει έντονα, όπως προχθές.

Σάββατο μεσημέρι, ένα το λεωφορείο, τί προλάβαινα;
Τίποτα.
Χαρούμενη μουσική ερχόταν από μακριά, ενώνονταν με την δική μου (του υπολογιστή μου), μπέρδεμα...

Ερώτηση στον ξάδελφο:
"Από ποιο μαγαζί φτάνει τόση μουσική;"
"Γάμος είναι."
"Γάμος; Ποιος παντρεύεται;" (Λες, κι αν μάθαινα, θα τον ήξερα, κιόλας!)
"Ο Γιάννης ο Πολίτης, αυτός που έχει το καφενείο, παντρεύει την κόρη του. Έχεις και προσκλητήριο! Δεν το είδες; Εκεί δίπλα στην πόρτα είναι. Σε όλους μοίρασαν! Κάλεσαν όλο το χωριό!"
"Τί είπες; Ο Γιάννης παντρεύει κόρη; Κι έχω και προσκλητήριο; Εγώ; Εδώ; Σ' αυτό το σπίτι;"
Τρελάθηκα!
Δεν έχει ξανασυμβεί!
Ή ζωντανή είμαι ή πεθαμένη, δεν υπάρχω για το χωριό μου! Μόνο οι στενές επαφές λίγων συγγενών κ.λ.π. (ευτυχώς που υπάρχει και το Φεις και έμαθα και κάποιους πατριώτες!)

...Το τηλέφωνο ήταν στην τσάντα, έπρεπε να βγει επειγόντως.
"Θα έρθω αύριο! Θα πάω σ' ένα γάμο! Δεν έχω καλά ρούχα, δεν έχω παπούτσια... μα ποιος νοιάζεται;"

Πήγα. Συγκινήθηκα αφάνταστα. Πολλοί οι λόγοι, άλλη στιγμή, ίσως.

Να ζήσουν ευτυχισμένα τα παιδιά και πολλούς απογόνους!

Φίλε Γιάννη, "Ευχαριστώ"... για το προσκλητήριο, σ' ένα κλειστό, σχεδόν ακατοίκητο σπίτι....! Γούρι!
Πάντα χαρές, μόνο χαρές και ΥΓΕΙΑ σε όλους σας!

Αυτά!

Τα ενθύμιά μου, δεν ρώτησα, ήταν πολύ ανοιχτός γάμος, δημόσιος.
Αν χρειαστεί, σβήνω, κλείνω βιντεάκια, εύκολα πράγματα.
Οι προθέσεις μου, οι καλύτερες, πάντα!

Και στα δικά σας οι ελεύθερες και οι ελεύθεροι!
Και στα παιδιά μας ή εγγόνια μας, οι έχοντες!

Υγ. Ταλαιπωρήθηκε λίγο η πρόσκληση, αλλά... με περίμενε!
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, αυτό το χαρούμενο χαρτάκι....!
Να είσαι ΚΑΛΑ, ΠΑΤΡΙΔΑ!

ΒΙΝΤΕΟ:

1

2

3

4

5

6

Και μια βιαστικούλα επεξεργασία...΄τραγουδισμένη