Όλα της τα "έκλεψα", γιατί δε μπορώ να τ' αφήνω όλα, για αύριο και για αύριο!
Μαζεύονται πολλά, καλοκαίριασε κιόλας, πρέπει!
Κύριε Αντώνη Διαματάρη,
Τις πιο θερμές μας ευχές για τα «εκατόχρονα» του Εθνικού Κήρυκα! Άλλα τόσα, και καλύτερα! Είναι όντως εκπληκτικό να υπάρχει μια ελληνική εφημερίδα εκτός Ελλάδας, να που να έχει διανύσει έναν εκατόχρονο-μαραθώνιο όπως αυτός και να συνεχίζει με την αντοχή ενός καλογυμνασμένου Αθλητή τον καθόλου εύκολο δρόμο της πληροφόρησης, της δημιουργίας, και της συνέχισης της Γλώσσας των γλωσσών στον κόσμο της πανσπερμίας. Από την καρδιά της Νέας Υόρκης, σαν δυνατός ποταμός –όπως τα δυο ποτάμια της- να απλώνεται και σε άλλων νομών ορίζοντες και να προσφέρει το ζείδωρο νερό της ελληνικής μας γλώσσας στον νου και στην καρδιά των ξενιτεμένων.
Ο σύζυγός μου Δημήτρης, θυμάται τους γονείς του να καλημερίζουν τον Εθνικό Κήρυκα όπως η γη τον ήλιο! Κι εμείς, από το 1970, δημιουργήσαμε οικογένεια, συμβαδίζοντας με την ίδια εφημερίδα, ανανεωμένη και δυναμική. Προσωπικά, η άσβεστη δίψα μου για το Ελληνικό Πνεύμα, συνάντησε στον Εθνικό Κήρυκα ένα φίλο, ένα μαγνήτη, έναν τροφοδότη αμφίδρομης σκέψης κι επαφής με την Πατρίδα.
Εκεί, στις σελίδες αυτής της Εφημερίδας, άφησα τις σκέψεις μου, τις εμπνεύσεις μου, την δημιουργία των βιβλίων μου στην βιβλιοθήκη του, εκεί και η αναφορά της πνευματικής παρουσίας μου στην ομογένεια για τις λογοτεχνικές και θεατρικές εκδηλώσεις των έργων μου, ως και η συμβολή μου σε άλλα ομογενειακά γεγονότα. Η εκτίμηση και η αγάπη των συνεργατών του Εθνικού Κήρυκα είναι ξεχωριστή στην καρδιά μου, αφού, μάλιστα υπήρξα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα μέλος αυτής της αξιέπαινης Οικογένειας. Τιμητικό επιστέγασμα ήταν το ένθετο της εφημερίδας «Γυναίκα του Μήνα», τον Αύγουστο του 2012, αφιερωμένο στην λογοτεχνική παρουσία και προσφορά μου στα Γράμματα και στην Ομογένεια. Φυσικά, ισόποσο μέρος σε όλα αυτά είναι και η συμβολή της οικογένειάς μου, μαζί με την αγάπη μας στην διατήρηση της μητρικής μας γλώσσας «εις την ξένην».
Πανέμορφη Φρεγάτα, με ανεμόδαρτα πανιά και αφοσιωμένο προσωπικό, φαντάζει το ταξίδι του Εθνικού Κήρυκα, στην ταραγμένη διαδρομή των 100 χρόνων του. Κι ενώ έχει ανανεώσει τα μέσα επικοινωνίας και τα γραφικά πανιά δεν υπάρχουν παρά στην εύφορη φαντασία… η «ταραγμένη θάλασσα», αυτή η αδηφάγος πληροφόρηση γεγονότων, η ατέρμονη εναλλαγή της παγκόσμιας οικονομικής, της κοινωνικής και ψυχολογικής κατάστασης, χρειάζεται «γερό τιμονιέρη»!
Ο Αντώνης Διαματάρης, μετανάστης ο ίδιος, με εξαίρετη Οικογένεια, προσωπική, και επαγγελματική, Πίστεψε στο Μακρύ Ταξίδι! Ο Εθνικός Κήρυκας σηματοδότησε έναν αιώνα που κλυδωνίζεται παγκόσμια από θύελλες της φύσης και των ανθρώπων της γης. Έναν αιώνα μάχης για την μείωση του αδέσποτου κέρδους, ένα αγώνα επιστροφής στην ανθρώπινη αλληλεγγύη.
( Λόγω χώρου, τα ακόλουθα, δεν έχουν συμπεληφθεί στην στήλη των αναγνωστών της εφημερίδας. Νομίζω, η συνέχεια συμπληρώνει το όλο κείμενο.)
Κύριε Διαματάρη,
θέλησα να σας ευχηθώ, με τα ειλικρινέστερα συναισθήματά μου. Ότι κι αν έγραψα, είναι ελάχιστο μπροστά στις σκέψεις του Γίγαντα των Γραμμάτων, του οποίου έχω αποστηθίσει σαν προσευχή:
"... Απ' όλες τούτες τις γενεές, απ' όλες τις δυστυχίες και τις χαρές, από τους έρωτες, από τους πολέμους, από τις Ιδέες, αναδίνεται μια φωνή αγνή και γαλήνια, αγνή και γαλήνια, γιατί περιέχει όλες τις αμαρτίες και τις ανησυχίες του αγωνιζόμενου ανθρώπου και τις ξεπερνάει κι ανεβαίνει... ...
Δεν είναι τούτη η καρδιά που πηδάει και χτυπάει μέσα στο αίμα. Είναι η Γης ολάκερη. Στρέφεται πίσω της και ξαναζεί το φοβερό ανηφόρισμα στο χάος. Τώρα η Γης ολάκερη, πιάστηκε πάνω σου, έγινε κορμί σου...
... Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της... πάντα θα δικαιώνουμε ευλογημένες αποφάσεις.
Επιτρέψτε μου, παρακαλώ,
το κλαδί της καρπισμένης δάφνης που "πέρασα" από την άλλη όχθη του Ωκεανού,
να κοσμήσει τον Εθνικό Κήρυκα!
Ευχαριστούμε!
Υιώτα Στρατή
915 Mirabelle Ave., Westbury, NY, 11590
Tel.: 516- 833 59 42
www.astoriani.blogspot.com,
E-mail:yiotas@optonline.net
Μαζεύονται πολλά, καλοκαίριασε κιόλας, πρέπει!
1 Ιουν 2015
Στα 100χρονα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ
100 χρόνια Εθνικός Κήρυκας! Η Εφημερίδα της Νέας Υόρκης, η Φωνή της Ομογένειας,
η περηφάνεια μας!
Κύριε Αντώνη Διαματάρη,
Τις πιο θερμές μας ευχές για τα «εκατόχρονα» του Εθνικού Κήρυκα! Άλλα τόσα, και καλύτερα! Είναι όντως εκπληκτικό να υπάρχει μια ελληνική εφημερίδα εκτός Ελλάδας, να που να έχει διανύσει έναν εκατόχρονο-μαραθώνιο όπως αυτός και να συνεχίζει με την αντοχή ενός καλογυμνασμένου Αθλητή τον καθόλου εύκολο δρόμο της πληροφόρησης, της δημιουργίας, και της συνέχισης της Γλώσσας των γλωσσών στον κόσμο της πανσπερμίας. Από την καρδιά της Νέας Υόρκης, σαν δυνατός ποταμός –όπως τα δυο ποτάμια της- να απλώνεται και σε άλλων νομών ορίζοντες και να προσφέρει το ζείδωρο νερό της ελληνικής μας γλώσσας στον νου και στην καρδιά των ξενιτεμένων.
Ο σύζυγός μου Δημήτρης, θυμάται τους γονείς του να καλημερίζουν τον Εθνικό Κήρυκα όπως η γη τον ήλιο! Κι εμείς, από το 1970, δημιουργήσαμε οικογένεια, συμβαδίζοντας με την ίδια εφημερίδα, ανανεωμένη και δυναμική. Προσωπικά, η άσβεστη δίψα μου για το Ελληνικό Πνεύμα, συνάντησε στον Εθνικό Κήρυκα ένα φίλο, ένα μαγνήτη, έναν τροφοδότη αμφίδρομης σκέψης κι επαφής με την Πατρίδα.
Εκεί, στις σελίδες αυτής της Εφημερίδας, άφησα τις σκέψεις μου, τις εμπνεύσεις μου, την δημιουργία των βιβλίων μου στην βιβλιοθήκη του, εκεί και η αναφορά της πνευματικής παρουσίας μου στην ομογένεια για τις λογοτεχνικές και θεατρικές εκδηλώσεις των έργων μου, ως και η συμβολή μου σε άλλα ομογενειακά γεγονότα. Η εκτίμηση και η αγάπη των συνεργατών του Εθνικού Κήρυκα είναι ξεχωριστή στην καρδιά μου, αφού, μάλιστα υπήρξα έστω και για μικρό χρονικό διάστημα μέλος αυτής της αξιέπαινης Οικογένειας. Τιμητικό επιστέγασμα ήταν το ένθετο της εφημερίδας «Γυναίκα του Μήνα», τον Αύγουστο του 2012, αφιερωμένο στην λογοτεχνική παρουσία και προσφορά μου στα Γράμματα και στην Ομογένεια. Φυσικά, ισόποσο μέρος σε όλα αυτά είναι και η συμβολή της οικογένειάς μου, μαζί με την αγάπη μας στην διατήρηση της μητρικής μας γλώσσας «εις την ξένην».
Πανέμορφη Φρεγάτα, με ανεμόδαρτα πανιά και αφοσιωμένο προσωπικό, φαντάζει το ταξίδι του Εθνικού Κήρυκα, στην ταραγμένη διαδρομή των 100 χρόνων του. Κι ενώ έχει ανανεώσει τα μέσα επικοινωνίας και τα γραφικά πανιά δεν υπάρχουν παρά στην εύφορη φαντασία… η «ταραγμένη θάλασσα», αυτή η αδηφάγος πληροφόρηση γεγονότων, η ατέρμονη εναλλαγή της παγκόσμιας οικονομικής, της κοινωνικής και ψυχολογικής κατάστασης, χρειάζεται «γερό τιμονιέρη»!
Ο Αντώνης Διαματάρης, μετανάστης ο ίδιος, με εξαίρετη Οικογένεια, προσωπική, και επαγγελματική, Πίστεψε στο Μακρύ Ταξίδι! Ο Εθνικός Κήρυκας σηματοδότησε έναν αιώνα που κλυδωνίζεται παγκόσμια από θύελλες της φύσης και των ανθρώπων της γης. Έναν αιώνα μάχης για την μείωση του αδέσποτου κέρδους, ένα αγώνα επιστροφής στην ανθρώπινη αλληλεγγύη.
( Λόγω χώρου, τα ακόλουθα, δεν έχουν συμπεληφθεί στην στήλη των αναγνωστών της εφημερίδας. Νομίζω, η συνέχεια συμπληρώνει το όλο κείμενο.)
Κύριε Διαματάρη,
θέλησα να σας ευχηθώ, με τα ειλικρινέστερα συναισθήματά μου. Ότι κι αν έγραψα, είναι ελάχιστο μπροστά στις σκέψεις του Γίγαντα των Γραμμάτων, του οποίου έχω αποστηθίσει σαν προσευχή:
"... Απ' όλες τούτες τις γενεές, απ' όλες τις δυστυχίες και τις χαρές, από τους έρωτες, από τους πολέμους, από τις Ιδέες, αναδίνεται μια φωνή αγνή και γαλήνια, αγνή και γαλήνια, γιατί περιέχει όλες τις αμαρτίες και τις ανησυχίες του αγωνιζόμενου ανθρώπου και τις ξεπερνάει κι ανεβαίνει... ...
Δεν είναι τούτη η καρδιά που πηδάει και χτυπάει μέσα στο αίμα. Είναι η Γης ολάκερη. Στρέφεται πίσω της και ξαναζεί το φοβερό ανηφόρισμα στο χάος. Τώρα η Γης ολάκερη, πιάστηκε πάνω σου, έγινε κορμί σου...
... Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της... πάντα θα δικαιώνουμε ευλογημένες αποφάσεις.
Επιτρέψτε μου, παρακαλώ,
το κλαδί της καρπισμένης δάφνης που "πέρασα" από την άλλη όχθη του Ωκεανού,
να κοσμήσει τον Εθνικό Κήρυκα!
Ευχαριστούμε!
Υιώτα Στρατή
915 Mirabelle Ave., Westbury, NY, 11590
Tel.: 516- 833 59 42
www.astoriani.blogspot.com,
E-mail:yiotas@optonline.net
Τα τριαντάφυλλα, στην Βέτα,
και όλη την "οικογένεια" του Ε. Κήρυκα,
με την αγάπη μου.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
Υιώτα
...ας είναι καλά η ...Λαμπρίτσα!!! ΠΟΥ θέλεις να ξέρω ΠΟΥ είσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου γλυκειά, κι εγώ μετά βίας "ανασαίνω"... Ευτυχώς, ο Δημήτρης νοιώθει καλύτερα κι από ... μένα!
Πολλά σου τα "ευχαριστώ", και η Αγάπη.
Να είστε καλά, Φίλες μου,
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα
μετά βίας "ανασαίνω"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικό αυτό.
Δεν χάνεις και τίποτα, όταν δεν με βρίσκεις! Αρκεί που σε βρίσκω εγώ!
Η Λαμπρίτσα, τα κάνει τα "θαύματά" της!
μα λέω κι εγώ... πότε μάθανε ότι εγώ ενημέρωσα με τα λινκ... χαχα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ τα είπατε... χαίρομαι!!!!
Χρόνια πολλά στον ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ...
και χαίρομαι ότανλύνονται οι απορίες μου... (από μικρό την είχα αυτήν την χαρά!!! )
ΜΑΚΙΑ στις φίλες... τις ΥΠΕΡΟΧΕΣ!!!!! ...
Υ.Γ ΥΠΕρΟΧΑ τα τριαντάφυλλά σου, Κατερίνα... (απ' τα βίντεο... ) Καλέ... τι χρώμα!!!!!!!!!!!!!! φτου, μην τα βασκάνω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βραδυ, ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ! Κατερινάκι μου! μακια!
Έχεις να φτύσεις, ακόμα, πολύ, Λαμπρινή μου, μέχρι να δεις όλα τα Ζαγοριανά μου! Κράτα σάλιο, από αύριο! Φιλιά πολλά! ΟΛΟΙ, ΟΛΕΣ, ΟΛΑ, ΥΠΕΡΟΧΑ! ΥΓΕΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφή