“ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ» - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΛΙΝΘΟΚΕΡΑΜΟΠΟΙΪΑΣ ΤΣΑΛΑΠΑΤΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 21/3/2016

Θέμα: “ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ» - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΛΙΝΘΟΚΕΡΑΜΟΠΟΙΪΑΣ ΤΣΑΛΑΠΑΤΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 21/3/2016

​

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016

με την παγκόσμια δράση “ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ»

Με αφορμή την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ την Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016 ώρα 19.00 στο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα υλοποιείται μια δράση με θέμα «ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ» με ποίηση, μουσική, βίντεο, αφήγηση, τραγούδι και βιωματικό εργαστήρι. Η δράση συνδιοργανώνεται από τον ΚΥΚΛΟ ΠΟΙΗΤΩΝ, ένα δίκτυο ποιητών σε 30 πόλεις της Ελλάδας, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, τον ιστότοπο https://www.facebook.com/RefugeesWelcomeGR/publishing_tools και υποστηρίζεται από το ΡΕΝ και από το Παγκόσμιο Κίνημα Ποίησης (World Poetry Movement). Συμμετέχουν ποιητές από όλες τις ηπείρους.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι η τοποθέτηση του καθενός μπροστά στο προσφυγικό ζήτημα και η συνεπακόλουθη με όποια μορφή δράση. Η εκδήλωση στην πόλη του Βόλου πραγματοποιείται με υπεύθυνη διοργάνωσης την Έλενα Ψαραλίδου και συνδιοργανώνεται με το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς. Απευθύνθηκε πρόσκληση στην οποία ανταποκρίθηκαν πολίτες της Μαγνησίας, αλλά και από άλλες περιοχές για συμμετοχή με ένα ποίημα .

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης  περιλαμβάνει απαγγελίες από την ποιητική σκηνή VOLOSPOETRYSLAM, από τους φίλους του εργαστηρίου γραφής με υπεύθυνο τον Διονύση Λεϊμονή, απαγγελίες ποιημάτων / ένα ποίημα από κάθε συμμετέχοντα ποιητή που ανταποκρίθηκαν στην ανοικτή πρόσκληση, ιστορίες προσφύγων και ποίημα των  νέων του Ξενώνα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αιτούντων Άσυλο της ΑΡΣΙΣ στην Μακρινίτσα, παροιμίες από το Αφγανιστάν μεταφρασμένες από την Μαρίνα Μόγλη, βιντεοέκθεση φωτογραφίας από ένα οδοιπορικό της Νατάσας Καρακατσάνη στον Ξενώνα της ΑΡΣΙΣ με θέμα Destination Unknown, βιντεοκλίπ, ζωντανή μουσική από την Κασσιανή Αμυγδαλίτση, τον Πέπο Σάλεμ και εθελοντές μουσικούς της περιοχής μας και βιωματικό εργαστήρι με θέμα τον αποκλεισμό από την Δάφνη Φιλίππου.

          Όπως γράφει ο  Γιώργος Σεφέρης :

Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.

Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμαλώτου τη σκέψη

του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια

δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.

           Γιατί  είναι οι ΣΤΙΧΟΙ ΤΑ ΤΡΑΚΤΕΡ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ  όπως γράφει ο Κύκλος Ποιητών, φορέας που διοργανώνει πανελλαδικά την εκδήλωση:

           Πρόσφυγας ο Σολωμός, πρόσφυγας ο Κάλβος, πρόσφυγας ο Καβάφης, πρόσφυγας ο Σεφέρης, πρόσφυγας ο Βενέζης, πρόσφυγας η Διδώ Σωτηρίου, πρόσφυγας η Λωξάντρα της Ιορδανίδου, πρόσφυγες τόσοι και τόσοι πνευματικοί μας δημιουργοί, άλλοτε και τώρα. Χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες ήρθαν απ’ τη Μικρά Ασία, χιλιάδες Έλληνες μετανάστες, απόγονοι προσφύγων, λοξοδρόμησαν μετά τον πόλεμο κι έφυγαν απ’ την Ελλάδα για Αμερική, Καναδά, Ευρώπη και Αυστραλία, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Άλλωστε, πάροικοι και παρεπίδημοι είμαστε όλοι μέσα στον κόσμο.

           Σήμερα, εξαιτίας των γεωστρατηγικών συμφερόντων της Δύσης, καταφθάνουν στην Ελλάδα ατελείωτες καραβιές εξαθλιωμένων προσφύγων από εμπόλεμες χώρες. Εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες οι δυστυχείς αυτοί συνάνθρωποί μας για να ξεφύγουν από βέβαιο θάνατο και από την ανέχεια που προκαλεί ανθρωπιστικά τσουνάμι εξαιτίας εμφυλίων σπαραγμών, θρησκευτικού μένους, τυφλής βίας και κατατρομοκράτησης.

           Οι ποιητές δεν έχουν τρακτέρ να κατεβάσουν στους δρόμους για να εισακουστούν, αλλά στίχους με τους οποίους αγκαλιάζουν τους πρόσφυγες και αντιτάσσονται μαζί τους σ’ αυτή τη λαίλαπα του ολέθρου, σ’ αυτήν την μαζικής κλίμακας διεθνή κρίση ανθρωπισμού που εκπορεύεται από «πολιτισμένες» χώρες και αφανίζει κράτη και λαούς σε όλο τον πλανήτη, σε μια κλιμακούμενη παγκοσμιοποίηση τρόμου, φόβου και απέραντης δυστυχίας.Οι ποιητές είναι εδώ όχι ως νάρκισσοι ή τουρίστες ή παράξενοι εξωτικοί τύποι που κοιτάνε αφ’ υψηλού το προσφυγικό ζήτημα, αλλά ως ενεργοί πολίτες ενός ευρύτατου φάσματος της κοινωνίας. Αφουγκράζονται την πλησίον τους δυστυχία, πιάνουν το σφυγμό και τα νοήματα της εποχής τους και καταγγέλλουν την γραφειοκρατική υποκρισία τόσο της ΕΕ όσο και της πολιτικής και οικονομικής ελίτ όπου γης, μεταπλάθοντας τους στίχους τους σε έμπρακτη συμπαράσταση και ειλικρινή αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες.