Τί "χρωστάω"; Τί χρωστάω;
Χρωστάω δυο κουβεντούλες στους ΔραΠαίκτες Βόλου!
Αγαπάω αυτά τα παιδιά, κι ας "ξέρω" μόνο, τον ευΆγγελο Κάβουρα και τον Σπύρο Μακρυγιάννη.
Και τους δυο, τους "γνώρισα" πριν πολλά χρόνια, με διαφορετικές αφορμές τον καθένα.
Έχω χαρεί πολύ, από τότε που αυτοί οι δυο ταλαντούχοι ( "γνωστοί" μου), Άνθρωποι, συνυπάρχουν πάνω στο σανίδι και μαζί με άλλους, πάλι ταλαντούχους (αγνώστους - μέχρι χθες), Ανθρώπους, "μαγειρεύουν" όλοι μαζί, σε μια αόρατη μεν, κατσαρόλα, αλλά χορταίνουν το πνεύμα και τη ψυχή των συνανθρώπων τους, πέρα απ' το στομάχι, κι αυτό με συγκινεί, ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ!
Έχει ανεβάσει κατά πολύ τον πήχυ ο ευΆγγελος Κάβουρας, "ΕΥΓΕ" και πάλι, "ΕΥΓΕ ΤΟΥ!"
"ΕΥΓΕ, ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!"
Τί να εξηγώ και ...τρίχες κατσαρές!
Εν ολίγοις:
Το να "δώσεις", θέλει ΨΥΧΗ.
Το να δώσεις "ΚΑΤΙ" Άπιαστο, και να μείνει, θέλει πιο πολύ ΨΥΧΗ.
Το να το δώσεις ΠΑΝΩ στο ΣΑΝΙΔΙ, ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΨΥΧΗ!
Το να το δώσεις και ΔΩΡΕΑΝ, ενώ μπορεί και να πεινάς, Ε, ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΗ!
Πήρα κι εγώ την ψυχή μου στα πόδια και πήγα, τρέχοντας.
Υπολόγιζα πως όλα θα τα προλάβαινα σωστά, βάση χρονοδιαγράμματος.
Δεν μού "κάθεται" η Αστική, μένω και μακριά, δεν πειράζει!
Μου αρκεί που τους "μύρισα" τους ΔραΠαίκτες και τα Ανώτερα Έργα τους!
Ήταν και μικρή η παράσταση, θα προλάβαινα και να τους χαιρετήσω από κοντά, φαντάστηκα!
...Δεν φαντάστηκα ότι δεν θα μάθω πώς τελείωσαν οι "ΣΤΙΓΜΕΣ" και τελικά, χαίρομαι πολύ γι' αυτό!
ΓΟΥΡΙ!
Έχω μια αγωνία, μάλλον θα επαναληφθεί η παράσταση και για άλλον εθελοντικό σκοπό και τότε, μάλλον, θα την απολαύσω!
Μη μού πει, ΚΑΝΕΝΑΣ, τι έγινε στο τέλος!
Δε θέλω να μάθω! (ακόμα!)
Στις "ΖΩΝΤΑΝΕΣ" ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔραΠαικτών, δεν υπάρχει τέλος!
Έρχονται απ' το παρελθόν, είναι ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΕ ΟΛΑ τα δύσκολα του ΤΩΡΑ, "βαδίζουν" για ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ, αυτή είναι η συνέχεια!
ΤΕΛΟΣ!
ΥΓ.1 Έχω κάποια "κυνηγάτα" ενθύμια, θα τ' ανεβάσω και σε ποιο χαλαρούς χρόνους, θα βρω των παιδιών, έτοιμα, καλύτερα!
Ναι, παιδιά;
"ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΝΕΙΑΤΑ ΜΑΣ! ΠΡΟΧΩΡΑΤΕ! ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ! ΕΥΓΕ!"
ΥΓ.2. Τα αντανακλαστικά μου... έκανα και κράτει μπαταρίας, έχασα την ΚΥΡΙΑ που μίλησε για το ΙΕΡΟ ΕΡΓΟ που προσφέρει η:
ΚΟΥΖΙΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΒΟΛΟΥ (ΕΚΕΙ)
Όταν το κατάλαβα, πόσο σημαντικά ήταν αυτά που άκουγα, ήταν αργά, πια, να τα καταγράψω απ' τα μισά. (Σ' ΧΩΡΑΤΕ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ!)
Κι εννοείται: "ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΥΓΕ!"
ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΖΩ! και...ντρέπομαι... που δε μπορώ να βοηθήσω κι εγώ, έτσι...
Όπως μπορούμε, όσο μπορούμε... υπάρχουν πολλές "θέσεις"!Ναι;
Πάμε, γιατί πήγε δυο!
***
1
Κακή λήψη; Μπορεί!
Κακές προθέσεις; ΠΟΤΕ!!!
"ΕΥΓΕ!" στους ΔραΠαίκτες Βόλου!
"ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ", ΕΥΓΕ!!!
***
Ξέρω... Κόφ' το, Κατερίνα, αφού δεν έχεις καλά "εργαλεία"!
Οι φώτο μου είναι... σκέψου, διάλεξα τις πιο "ορατές!"
ΘΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΩ, ΠΑΙΔΙΑ, ΠΡΟΣΕΧΩΣ!
ΜΟΝΟ ΕΝΑ "ΠΑΡΟΝ"!
Χρωστάω δυο κουβεντούλες στους ΔραΠαίκτες Βόλου!
Αγαπάω αυτά τα παιδιά, κι ας "ξέρω" μόνο, τον ευΆγγελο Κάβουρα και τον Σπύρο Μακρυγιάννη.
Και τους δυο, τους "γνώρισα" πριν πολλά χρόνια, με διαφορετικές αφορμές τον καθένα.
Έχω χαρεί πολύ, από τότε που αυτοί οι δυο ταλαντούχοι ( "γνωστοί" μου), Άνθρωποι, συνυπάρχουν πάνω στο σανίδι και μαζί με άλλους, πάλι ταλαντούχους (αγνώστους - μέχρι χθες), Ανθρώπους, "μαγειρεύουν" όλοι μαζί, σε μια αόρατη μεν, κατσαρόλα, αλλά χορταίνουν το πνεύμα και τη ψυχή των συνανθρώπων τους, πέρα απ' το στομάχι, κι αυτό με συγκινεί, ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ!
Έχει ανεβάσει κατά πολύ τον πήχυ ο ευΆγγελος Κάβουρας, "ΕΥΓΕ" και πάλι, "ΕΥΓΕ ΤΟΥ!"
"ΕΥΓΕ, ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ, ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!"
Τί να εξηγώ και ...τρίχες κατσαρές!
Εν ολίγοις:
Το να "δώσεις", θέλει ΨΥΧΗ.
Το να δώσεις "ΚΑΤΙ" Άπιαστο, και να μείνει, θέλει πιο πολύ ΨΥΧΗ.
Το να το δώσεις ΠΑΝΩ στο ΣΑΝΙΔΙ, ΑΥΤΟ ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΨΥΧΗ!
Το να το δώσεις και ΔΩΡΕΑΝ, ενώ μπορεί και να πεινάς, Ε, ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΗ!
Πήρα κι εγώ την ψυχή μου στα πόδια και πήγα, τρέχοντας.
Υπολόγιζα πως όλα θα τα προλάβαινα σωστά, βάση χρονοδιαγράμματος.
Δεν μού "κάθεται" η Αστική, μένω και μακριά, δεν πειράζει!
Μου αρκεί που τους "μύρισα" τους ΔραΠαίκτες και τα Ανώτερα Έργα τους!
Ήταν και μικρή η παράσταση, θα προλάβαινα και να τους χαιρετήσω από κοντά, φαντάστηκα!
...Δεν φαντάστηκα ότι δεν θα μάθω πώς τελείωσαν οι "ΣΤΙΓΜΕΣ" και τελικά, χαίρομαι πολύ γι' αυτό!
ΓΟΥΡΙ!
Έχω μια αγωνία, μάλλον θα επαναληφθεί η παράσταση και για άλλον εθελοντικό σκοπό και τότε, μάλλον, θα την απολαύσω!
Μη μού πει, ΚΑΝΕΝΑΣ, τι έγινε στο τέλος!
Δε θέλω να μάθω! (ακόμα!)
Στις "ΖΩΝΤΑΝΕΣ" ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔραΠαικτών, δεν υπάρχει τέλος!
Έρχονται απ' το παρελθόν, είναι ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΣΕ ΟΛΑ τα δύσκολα του ΤΩΡΑ, "βαδίζουν" για ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ, αυτή είναι η συνέχεια!
ΤΕΛΟΣ!
ΥΓ.1 Έχω κάποια "κυνηγάτα" ενθύμια, θα τ' ανεβάσω και σε ποιο χαλαρούς χρόνους, θα βρω των παιδιών, έτοιμα, καλύτερα!
Ναι, παιδιά;
"ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΝΕΙΑΤΑ ΜΑΣ! ΠΡΟΧΩΡΑΤΕ! ΠΑΤΕ ΚΑΛΑ! ΕΥΓΕ!"
ΥΓ.2. Τα αντανακλαστικά μου... έκανα και κράτει μπαταρίας, έχασα την ΚΥΡΙΑ που μίλησε για το ΙΕΡΟ ΕΡΓΟ που προσφέρει η:
ΚΟΥΖΙΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΒΟΛΟΥ (ΕΚΕΙ)
Όταν το κατάλαβα, πόσο σημαντικά ήταν αυτά που άκουγα, ήταν αργά, πια, να τα καταγράψω απ' τα μισά. (Σ' ΧΩΡΑΤΕ, ΓΥΝΑΙΚΕΣ!)
Κι εννοείται: "ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΥΓΕ!"
ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΖΩ! και...ντρέπομαι... που δε μπορώ να βοηθήσω κι εγώ, έτσι...
Όπως μπορούμε, όσο μπορούμε... υπάρχουν πολλές "θέσεις"!Ναι;
Πάμε, γιατί πήγε δυο!
***
Κακή λήψη; Μπορεί!
Κακές προθέσεις; ΠΟΤΕ!!!
"ΕΥΓΕ!" στους ΔραΠαίκτες Βόλου!
"ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ", ΕΥΓΕ!!!
***
Ξέρω... Κόφ' το, Κατερίνα, αφού δεν έχεις καλά "εργαλεία"!
Οι φώτο μου είναι... σκέψου, διάλεξα τις πιο "ορατές!"
ΘΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΩ, ΠΑΙΔΙΑ, ΠΡΟΣΕΧΩΣ!
ΜΟΝΟ ΕΝΑ "ΠΑΡΟΝ"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου