- Έναν άντρα δεν χρειάζεσαι δίπλα σου;
- Όχι. Και το λέω ειλικρινά. Έκανα δύο γάμους, είχα και δυο - τρεις μεγάλες σχέσεις. Γνώρισα τον πατέρα της Τζωρτίνας, γεννήθηκε εκείνη, με τον Φρέντυ (σ.σ. Σερπιέρη) μείναμε καλοί φίλοι. Αν κάνεις σούμα, βγαίνουν πολλά χρόνια. Από τότε που το παιδί μου έγινε 11-12 ετών, είπα: Δεν σε παίρνει πια, κορίτσι μου, τελείωσαν οι άντρες για 'σένα. Δεν ήθελα η κόρη μου να με βλέπει μια με τον έναν γκόμενο και μια με τον άλλο,
ούτε να διαβάζει για τους έρωτες μου στα περιοδικά».
- Όχι. Και το λέω ειλικρινά. Έκανα δύο γάμους, είχα και δυο - τρεις μεγάλες σχέσεις. Γνώρισα τον πατέρα της Τζωρτίνας, γεννήθηκε εκείνη, με τον Φρέντυ (σ.σ. Σερπιέρη) μείναμε καλοί φίλοι. Αν κάνεις σούμα, βγαίνουν πολλά χρόνια. Από τότε που το παιδί μου έγινε 11-12 ετών, είπα: Δεν σε παίρνει πια, κορίτσι μου, τελείωσαν οι άντρες για 'σένα. Δεν ήθελα η κόρη μου να με βλέπει μια με τον έναν γκόμενο και μια με τον άλλο,
ούτε να διαβάζει για τους έρωτες μου στα περιοδικά».
- Και δεν έχεις ανάγκη από κάποιον να σου κρατήσει τρυφερά το χέρι;
- Τώρα πια τι να μου κρατήσει, βρε Τασούλα; Είμαι χορτάτη. Ερωτεύτηκα, με ερωτεύτηκαν, έκανα έρωτα, ευχαριστήθηκα, το φόρεσα αυτό το «κουστούμι». Κάτσε να κάνω την αφαίρεση… Τριάντα χρόνια είμαι χωρίς άντρα. Δεν λέω ότι δεν με φλέρταραν από τότε, αλλά όλα είναι στο μυαλό μας. Όπως πέταξα ένα πρωί τα τσιγάρα μου από το παράθυρο, εγώ που κάπνιζα πέντε πακέτα τη μέρα, όπως σταμάτησα να τρώω κρέας, έτσι έγινε και με τους άντρες. Τέρμα! Μου έλεγε η Αλίκη, με την οποία ήμασταν φίλες: «Εγώ δεν μπορώ χωρίς άντρα στο κρεβάτι μου, να μου ζεσταίνει τα πόδια». «Και δεν παίρνεις καλύτερα μια μπουγιότα» (σ.σ. θερμοφόρα), της απαντούσα, «να μην έχεις κανέναν ανάγκη;».
- Τώρα πια τι να μου κρατήσει, βρε Τασούλα; Είμαι χορτάτη. Ερωτεύτηκα, με ερωτεύτηκαν, έκανα έρωτα, ευχαριστήθηκα, το φόρεσα αυτό το «κουστούμι». Κάτσε να κάνω την αφαίρεση… Τριάντα χρόνια είμαι χωρίς άντρα. Δεν λέω ότι δεν με φλέρταραν από τότε, αλλά όλα είναι στο μυαλό μας. Όπως πέταξα ένα πρωί τα τσιγάρα μου από το παράθυρο, εγώ που κάπνιζα πέντε πακέτα τη μέρα, όπως σταμάτησα να τρώω κρέας, έτσι έγινε και με τους άντρες. Τέρμα! Μου έλεγε η Αλίκη, με την οποία ήμασταν φίλες: «Εγώ δεν μπορώ χωρίς άντρα στο κρεβάτι μου, να μου ζεσταίνει τα πόδια». «Και δεν παίρνεις καλύτερα μια μπουγιότα» (σ.σ. θερμοφόρα), της απαντούσα, «να μην έχεις κανέναν ανάγκη;».
- Μίλησες για την Αλίκη. Από τους φίλους σου που δεν ζουν σήμερα, ποιοι σου λείπουν περισσότερο;
- Δεν μου λείπουν γιατί είναι εδώ! Όπως οι γονείς μου και τα αδέλφια μου. Μείναμε η αδελφή μου κι' εγώ. Όλοι οι άλλοι έφυγαν. Αλλά κάθονται σ' αυτό το σαλόνι. Δεν ξέρω αν πιστεύεις σ' αυτό που σου λέω. Εγώ είμαι σίγουρη ότι οι ψυχούλες των αγαπημένων μου ανθρώπων βρίσκονται γύρω μου. Σε δύσκολες ώρες, ο πατέρας μου με έχει βοηθήσει άπειρες φορές. «Μπαμπά, τα έχω μπερδέψει τα πράγματα. Τι να κάνω; Ποια απόφαση να πάρω;» τον ρωτώ. Κι' εκείνος πάντα μου δείχνει το δρόμο. Να αγαπάς, λοιπόν, ακόμα και τις στιγμές που είσαι μόνη. Που οδηγείς, που περπατάς στο δρόμο, που κοιμάσαι μόνη. Όλοι έχουμε τον άγγελο μας. Θα με περάσεις ίσως για τρελή, αλλά το πιστεύω.
- Δεν μου λείπουν γιατί είναι εδώ! Όπως οι γονείς μου και τα αδέλφια μου. Μείναμε η αδελφή μου κι' εγώ. Όλοι οι άλλοι έφυγαν. Αλλά κάθονται σ' αυτό το σαλόνι. Δεν ξέρω αν πιστεύεις σ' αυτό που σου λέω. Εγώ είμαι σίγουρη ότι οι ψυχούλες των αγαπημένων μου ανθρώπων βρίσκονται γύρω μου. Σε δύσκολες ώρες, ο πατέρας μου με έχει βοηθήσει άπειρες φορές. «Μπαμπά, τα έχω μπερδέψει τα πράγματα. Τι να κάνω; Ποια απόφαση να πάρω;» τον ρωτώ. Κι' εκείνος πάντα μου δείχνει το δρόμο. Να αγαπάς, λοιπόν, ακόμα και τις στιγμές που είσαι μόνη. Που οδηγείς, που περπατάς στο δρόμο, που κοιμάσαι μόνη. Όλοι έχουμε τον άγγελο μας. Θα με περάσεις ίσως για τρελή, αλλά το πιστεύω.
- Σκέφτεσαι ποτέ πώς θα ήταν σήμερα η Κυριακή Παπαδοπούλου (σ.σ. το πραγματικό της όνομα) αν δεν είχε γεννηθεί μέσα από το τραγούδι η Μαρινέλλα;
- Όχι, αλλά θα το σκεφτώ τώρα. Ας φτιάξουμε ένα σενάριο, βρε αδελφέ. Μπορεί να ήμουν μια παντρεμένη κυριούλα, με πολλά παιδιά και εγγόνια. Ή να είχα φύγει μετανάστρια και να ζούσα στο εξωτερικό. Ή να βρισκόμουν σε ένα γηροκομείο.
- Όχι, αλλά θα το σκεφτώ τώρα. Ας φτιάξουμε ένα σενάριο, βρε αδελφέ. Μπορεί να ήμουν μια παντρεμένη κυριούλα, με πολλά παιδιά και εγγόνια. Ή να είχα φύγει μετανάστρια και να ζούσα στο εξωτερικό. Ή να βρισκόμουν σε ένα γηροκομείο.
(…)
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη της Μαρινέλλας στην Τασούλα Επτακοίλη για το ένθετο περιοδικό «Κ» της εφημερίδας «Η Καθημερινή», που κυκλοφόρησε στις 10 Απριλίου με αφορμή τις συναυλίες της στο Θέατρο Παλλάς (11, 12 και 18 Απριλίου) και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (22 και 23 Απριλίου). Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ: http://marinelladiva.blogspot.gr/2016/04/interview-k.html
● Marinella gave an interview to Tasoula Eptakili for the K magazine of the Greek newspaper I KATHIMERINI, in 2016 ● Photo credit: Dimitris Vlaikos© ● Published: April 10, 2016 ● http://www.facebook.com/marinelladiva
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου