Σοφία Κολοτούρου: Τα μέλη της εταιρίας όμως με τίμησαν με την ψήφο τους εχθές και αποφάσισαν ότι στο εξής θα είμαι μέλος της εταιρίας.

***

Sofia Kolotourou

· 

Πέρσι τον Δεκέμβρη βρέθηκα στα γραφεία της εταιρίας συγγραφέων (απ' όπου και η φωτογραφία), προκειμένου να κάνω την αίτηση εισδοχής μου στην εταιρία. Η διαδικασία με άγχωνε κάπως (τρελά) γιατί γίνεται ως εξής: Κάποιος εισηγείται να μπεις, άλλοι 6 συνυπογράφουν και κάνεις την αίτηση. Ως εδώ καλά. Μετά, η αίτηση κρίνεται από ΟΛΑ τα μέλη της εταιρίας και ΟΛΟΙ έχουν δικαίωμα ψήφου (εκτός αν δεν πάνε στην κάλπη). Διότι ναι, υπάρχει και κάλπη. Τέλος πάντων, θέλω να πω, η διαδικασία είναι αυστηρή και μαζί με αυτήν δοκιμάζεται και ο ανθρώπινος παράγοντας - δεν ξέρεις ποιός θα σε ψηφίσει, αν τελικά θέλουν να σε ψηφίσουν και τόσα άλλα. Και άθελά σου βρίσκεσαι να είσαι κάτι σαν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. (Και τι πιο ταιριαστό σε μια εν γένει προεκλογική περίοδο που ζούμε με τις παρούσες εκλογές! )

Τα μέλη της εταιρίας όμως με τίμησαν με την ψήφο τους εχθές και αποφάσισαν ότι στο εξής θα είμαι μέλος της εταιρίας. Αυτή είναι μια μεγάλη τιμή και χαρά για μένα και μάλιστα έρχεται σε μια δύσκολη περίοδο, όπου πραγματικά έχω κουραστεί πολύ από πολλά. Είχα γράψει και τον Μάρτη ότι σύντομα θα κλείσω το προφιλ αυτό, για να το μετατρέψω σε σελίδα.

Σίγουρα χρειάζομαι μια περίοδο αποχής και αποτοξίνωσης από το ίντερνετ - το φβ. Το facebook είναι ένα υπέροχο εργαλείο για μένα. Είναι το τηλέφωνο που δεν μπορώ να πάρω, είναι το καφενείο που δεν έχω, είναι η επικοινωνία μου. Χρειάζεται όμως και μια περίοδος περισυλλογής και ανάπαυσης. Επιτρέψτε μου λοιπόν να απέχω και πάλι για ένα διάστημα, μέχρι να ξαναβρω τις ισορροπίες μου.

Μέχρι τότε, να πω σε όλους ότι σας ευχαριστώ για την αγάπη και τη στήριξή σας. Ξέρω πως είμαι ένας άνθρωπος κάπως διαφορετικός από σας - λόγω της κώφωσης - που όμως όλοι με βοηθάτε, όπως και το ίντερνετ με βοηθάει, να ανήκω στην ίδια κοινωνία με όλους σας και να συμμετέχω στα κοινωνικά δρώμενα. Μερικοί πιστεύουν ότι οι κωφοί είναι καλύτερα να απομονώνονται και να ζουν μεταξύ τους σε μια κοινωνία κωφών με δική τους γλώσσα. Εγώ ποτέ δεν το θέλησα αυτό. Θέλω αυτή την κοινωνία, αυτή τη γλώσσα, τα ελληνικά, θέλω να υπάρχω και να συμμετέχω με όποιον τρόπο μπορώ.

Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας, την ενθάρρυνση, την ψήφο σας, τη στήριξή σας σε όλα. Τη χρειάζομαι. Να είστε όλοι καλά.

- Στη φωτογραφία το σαλόνι της εταιρίας συγγραφέων, που παλαιότερα ήταν το σπίτι της Διδώς Σωτηρίου, η οποία το δώρισε στην εταιρία.

***
Σχ. "Θερμά Συγχαρητήρια", Σοφία και σ' ανώτερα, γιατί τ' αξίζεις!