Ποίηση του λεπτού για παιδιά - Λαμπρινή Τζούρκα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ
***
... Επειδή ότι αφήνεις, σε αφήνει, είπα να ανεβάσω τουλάχιστον, τις φωτογραφίες που ήδη έχω, μαζί με την χαρά μου και τις ευχές μου, για ΚΑΛΑ και Μακρινά Ταξίδια, Λαμπρινή!
Διαβάζοντάς το ένιωσα παιδί και Ναι, μόνο εσύ που είσαι σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά και που έχεις την αθωότητα ενός μικρού παιδιού, ΑΚΟΜΑ, Ναι, μόνο εσύ, μπορούσες να γράψεις τόσο απλά, αλλά με γνώσεις και μουσικής, οι στίχοι σου έχουν και μια "αόρατη" μουσικότητα.
...Διαβάζοντάς το, χαμογελούσα και ναι, ένιωσα σαν παιδί, κι ήθελα να χορέψω, αλλά δεν το έκανα, καθ' ότι, εδώ, μεγάλη!
Πολύ όμορφη και η ιδέα, να ζωγραφίζουν τα παιδιά, στην κάτω εικόνα!
...Εγώ, δεν είχα χρώματα...
Προσεχώς!...
Σ' ευχαριστώ και ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ
***
... Επειδή ότι αφήνεις, σε αφήνει, είπα να ανεβάσω τουλάχιστον, τις φωτογραφίες που ήδη έχω, μαζί με την χαρά μου και τις ευχές μου, για ΚΑΛΑ και Μακρινά Ταξίδια, Λαμπρινή!
Διαβάζοντάς το ένιωσα παιδί και Ναι, μόνο εσύ που είσαι σε καθημερινή επαφή με τα παιδιά και που έχεις την αθωότητα ενός μικρού παιδιού, ΑΚΟΜΑ, Ναι, μόνο εσύ, μπορούσες να γράψεις τόσο απλά, αλλά με γνώσεις και μουσικής, οι στίχοι σου έχουν και μια "αόρατη" μουσικότητα.
...Διαβάζοντάς το, χαμογελούσα και ναι, ένιωσα σαν παιδί, κι ήθελα να χορέψω, αλλά δεν το έκανα, καθ' ότι, εδώ, μεγάλη!
Πολύ όμορφη και η ιδέα, να ζωγραφίζουν τα παιδιά, στην κάτω εικόνα!
...Εγώ, δεν είχα χρώματα...
Προσεχώς!...
Σ' ευχαριστώ και ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!
Υγ. περιττό, αλλά ας εξηγήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις καρέκλες δεν θα δεις ποτέ μαξιλάρια, γιατί έχω πετάξει πολλά με τις αδέσποτες γάτες.
Μόνο όταν κάθομαι με παρέα, κατεβάζω μαξιλάρια.
Επίσης, η νεροκολοκυθιά μου, ενώ δεν φυτεύω πια σπόρους, φυτρώνουν μόνα τους...!
Μέγα νόημα για μένα, ίσως και για τους φίλους μου!
ΚΑΛΑ ΤΞΙΔΙΑ< γενικώς! και ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
χαίρομαι που σού άρεσε... θα κρατήσω την κριτική σου... "... Επειδή... ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ!" για να την βάλω... κάπου...
ΑπάντησηΔιαγραφήνάσαι καλά... φίλη μου... ελπίζω τα καλύτερα και για σάς... Αυτό το βιβλίο βγήκε απ΄' των μεγάλων "ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΛΕΠΤΟΥ..." όταν κάποια ποιηματάκια ήταν ... παιδικά αρκετά... Όπως κι η Ποίηση του λεπτού... βγήκε... απ' το "λίγες γραμμές... έτσι..." όταν οι γραμμές... κατέληγαν νάχουν... ρίμα... (= ομοικαταληξία)...
καλές επιτυχίες και στα δικά σου τα βιβλία... πάντα με αγάπη... να προσφέρεις, όπως κάνεις τώρα... και γενικώς...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Λαμπρινή Τ.
"Κριτική"!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κράτημα στιγμών", το λέω εγώ. Ειδικοί κριτικοί είναι άλλοι, οι πολύ "διαβασμένοι". Τιμή μου να "κρατάς" και τ' αυθόρμητα και βιαστικά μου, αρκεί να μην επισκιάζουν τα "Έργα" σου!
Το "κάπου" σου, νομίζω, το βρήκα!
"ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ" και αυτό! (Δεν έγραψα, ακόμα, γιατί δικαιούσαι καλύτερο γούρι από μένα, την άσχετη! Ρήμα ήξερα μόνο την λέξη με η! Οπότε... μόνο η "ομοιοκαταληξία" που ήξερα, δεν φτάνει!)
"Αυτό το βιβλίο βγήκε απ΄' των μεγάλων"
...Άρα, δεν έπεσα έξω, στο πόσο παιδί παραμένεις ΑΚΟΜΑ!
Θρέφεις πολύ το παιδί που κρύβεις μέσα σου και ναι, αυτό, είναι όντως ζηλευτό και ιδιαίτερο χάρισμα!
Ποια δικά μου; "Τω καιρώ εκείνω"; Πάει αυτός! Ξέχνα τον! Έκλεισε ο κύκλος με την θέλησή μου, άσχετα αν κάποιες στιγμές επιπλέουν, επειδή αφορούν αληθινή ζωή και εκλιπόντα αγαπημένα πρόσωπα.
Τα ξαναείπαμε: Μπερδεύτηκα στον δρόμο σας (ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ), τυχαία και κακώς! Τέλος πια, τα δικά μου "λάθη".
Να μου εύχεσαι Υγεία και βατά γεράματα, ότι ΚΑΛΥΤΕΡΟ!
Να είσαι ΚΑΛΑ!
Να πραγματοποιείς τα όνειρά σου, να είσαι ευτυχισμένη, πάντα χαμογελαστή κι αυθόρμητη, πάντα σαν Παιδί που αρνείται να "μεγαλώσει", επειδή η ζωή του λέει: "πως έτσι πρέπει".
ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΞΑΝΑ, ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ!
ΤΑ ΑΞΙΖΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΟΡΕΙΣ!
ΣΥΝΕΧΙΣΕ!
Με αγάπη κι από δω! (Γενικώς, το ξέρεις, υπολειτουργώ, μα όταν μπορώ και θέλω, κάποιες "Στάσεις", θα τις κάνω.)