Ομογενειακή λογοτέχνις, χαίρεται! Έχει δικαίωμα, σίγουρα! Γιώτα Στρατή - Σπανού

"Ένα βελούδινο τριαντάφυλλο έχει δική του γλώσσα. "

Σχόλιο: Όλες οι "φωτογραφίες" της Γιώτας, έχουν δική τους "γλώσσα", δεν το συζητάμε! (Δείτε τις αναρτήσεις της και θα καταλάβετε.)

"Είναι χαρά μου να το αφιερώσω στην εφημερίδα: "Εθνικός Κήρυκας και στο προσωπικό του, 

εδώ και στην Αθήνα"

για ένα ακόμη "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" !"

 

 Σχόλιο: Χαρά της = Λογικό. Μα πόσων χρόνων πράπονο;

ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΡΕΙ, ΑΚΟΜΑ;

Τουλάχιστον στην Ελλάδα... δεν την καλέσαν σε Σχολεία, ούτε σε συνεντεύξεις... ακόμα.

Τί έφταιξε; Πώς και πότε θα της δωθεί το "μερίδιο" της δικαίωσης και της δόξας

που της ανήκει;

(Δεν λέω για της "λόξας" - όπου "λόξα"= Φευγάτο Ταλέντο, Άλογο Φαβορί - γιατί αυτό άργησε κάτι δεκαετίες... ΧΑΡΑ στην επιμονή της και την Υπομονή της! - τό' χε, τό 'χει, όμως, δεν το "κλέβει" - γιατί οι "Καλοί Τεχνίτες", για να γίνουν ακόμα καλύτεροι, έχουν ανάγκη κι απ' τον θαυμασμό και τα παλαμάκια στην ώρα τους, νομίζω. Μετά, το θεωρώ, ΑΡΓΑ.)

 Η περίπτωσή της Γιώτας, επειδή έτυχε να την "παρακολουθώ" στενά, εδώ και αρκετά χρόνια, μ' έχει "θυμώσει", κι έχει ανατρέψει πολλές θεωρίες μου για την Λογοτεχνία, γενικώς! Συνάντησα κι άλλες περιπτώσεις επίμονων και υπομονετικών ταλέντων, επέμενα, "έδειχνα", τους "είδαν", τελικά, τους παρέδωσα στον κόσμο, καμαρώνω σιωπηλά την πορεία τους, δεν υπάρχει και λόγος, πια, έχουν όλους τους "προβολείς" που χρειάζονται, πάνω τους, περιμένω να "δω" τις "δυνάμεις" τους, γιατί είναι "εύκολο", ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ και δεν απαιτείται ο εθελοντισμός μιας θαυμάστριας, ο χρόνος της κι "ότι" άλλο δίνει στην ώρα του, τέλος πάντων! - ) άνθρωπος φαίνεται απ' τις Καλές προθέσεις του στην αρχή, μετά, δεν "μετράει", εγώ κάνω "κράτει" τις δυνάμεις μου, να σας "δείξω" κι άλλους, αν χρειαστεί), μα με την περίπτωση της Γιώτας, αυτή η "σιγανή φωτιά" που χρειάζονται τα Υλικά της, .... ΕΛΕΟΣ, ξέμεινα από γκάζι και... αυτά!

Ότι ΚΑΛΟ για την Γιώτα και να μάθω από δω και πέρα, ΝΟΜΙΖΩ, πάντα θα μού φαίνεται ΛΙΓΟ, ΔΕ θα μού φτάνει...έτσι μού φαίνεται! 

Θα δείξει! (Το ότι είμαι δίστρωπη, βέβαια, έδειξε προ πολλού, δεν το συζητάμε! Μα, Αν, Δεν ήμουνα αυτή που είμαι, πώς αλλιώς θα μού τα λέγανε, ντε;)

"Δεν είναι κομπασμός, Φίλες και Φίλοι μου!"

Σχόλιο: Εδώ "κομπάζουν" τόσοι και τόσοι, Γιώτα μου, αν κόμπαζες λίγο κι εσύ, κακό, δε θα ήταν!

" η απόδειξη: στο πασχαλινό "ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ"-ένθετο, μια ολόκληρη σελίδα με βιβλία μου από την βιβλιοθήκη τους"

Σχόλιο: ... Επειδή με τις "καθυστερημένες αποδείξεις", έχω ένα πρόβλημα, δεν θα το αναπτύξω. Η περίπτωση του τρόπου της "διαφήμισης" των ΑΞΙΩΝ και των Πολυβραβευμένων έργων της Γιώτας Στρατή, με εξοργίζει. Δε μπα, να είναι, δέκα σελίδες! Διαγωνισμός και Κληρώσεις, πρέπει να γίνουν γι' αυτά τα βιβλία και επείγουσα επανεκτύπωση και να βρίσκονται σε όλα τα Ελληνικά και ξένα βιβλιοπωλεία, καθ' ότι και "Πτυχιούχα" Δίγλωσση!

 

ενώ στο  στο άλλο, με τις ευχές του Πάσχα, η καταχώρηση μου ήταν στην "Πασχαλινή Λογοτεχνία"!

Ανωθέν μου, ο Παλαμάς, η Δημουλά, και ά.

Φάροι της Ελληνικής μας Λογοτεχνίας!

Σχόλιο: ...Να μη σκάσω, κιόλας!  Να το πω! Θα προτιμούσα ένα ποίημά σου, στα άνωθεν, στα δίπλα και στα ίσια, κι όχι την καταχώρηση με τις ευχές σου, έτσι, γιατί είμαι δίστρωπη και προσβάλλομαι εύκολα.

Με "πέταξες" εκτός, σήμερα, Κυρά- Γιώτα, έγινε και το φαγητό της κατσαρόλας μου, (κι αυτό στο σιγανό - για πιο νόστιμο, ποτέ χύτρα), να σού φέρω κι έναν φάρο που είχα κρατημένο από καιρό, σού ανήκει, ότι σ' ευχαριστεί και σε "χορταίνει", αφού σ' έχω αγαπήσει, θα πρέπει να καλύπτει και μένα, οπότε, Σ'χωράτε όλοι σας και ΚΥΡΙΩΣ ο Ε. Κήρυκας, που "φαίνεται" ότι τα έβαλα μαζί του, ενώ εγώ... (της Κατερίνας), εννοώ ΚΑΘΑΡΑ και ΞΑΣΤΕΡΑ, την πεθερά της Λογοτεχνίας, της εποχής μας (εσύ ανήκεις στο: των εποχών μας!) γενικά κι αόριστα.

Φίλοι με ρώτησαν αν το ήξερα, ειδικά για την ολοσέλιδη παρουσίαση...

είπα: ΟΧΙ

διότι αν "ναι"..., θα είχα συμπεριλάβει και το πρόσφατο βιβλίο μου:

ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ

που ακολουθεί...

 

 Σχόλιο: Πόσο φίλοι;

Αυτό έλειπε! Να ήξερες και να έστελνες "Ευχαριστήριο", αντί για Ποίημα!

Ζυγαριά με ανόμοια.

Μήπως οι "ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ" δεν πουλιούνται;

Αυτό το σκέφτηκες;

Και του Αγίου Πνεύματος, ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ είναι, μην στεναχωριέσαι!

Ε, μα! Ούτε που φανταζόμουνα τέτοια ανατροπή στη ζωή μου, από την ΚΕΡΑ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ!

Γερνάω ΑΓΡΙΑ και δε μ' αρέσει, ΝΤΙΠ, αγαπημένη μου φιλενάδα!

Κι ΟΧΙ, δε σε παίρνω τηλέφωνο, γιατί θα με συγχίσεις με την νοοτροπία που έχετε εκεί, γιατί δε συμφωνεί με την νοοτροπία του εδώ (βλέπε Ελλάδα) και κυρίως... την ανάποδη του δικού μου εγώ! (Σε μετάφραση: Η ΟΛΑ ή ΤΙΠΟΤΑ, στην ώρα του! Μετά... νά 'χαμε να λέγαμε...)

Μη μού θυμώσεις, (κι ΑΝ συμβεί, θα είναι για το ΚΑΛΟ ΣΟΥ), δεν στεναχωριέμαι.

Ξέρω ν' αγαπάω ΚΑΛΑ κι από "μακριά", (μην ανησυχείς) και να συνεχίζω να εύχομαι και να προσεύχομαι να σ' έχει ο Θεός ΚΑΛΑ, για σένα, την οικογένειά σου και όσους σε νοιάζονται ώς Άνθρωπο, πρώτα και μετά για την Τέχνη.

...Επειδή η Τέχνη, δεν είναι ΚΑΘΑΡΗ, τελικά.

Τελεία.

Και η ώρα της πρόχειρης ανάρτησης και των πολλών καυστικών σχολίων, κλείνει 10 και 48 πρωί Κυριακής των Μυροφόρων (και πολλών άλλων εορτών) και αλίμονό μου, θα τρέχω τώρα!

Δε ξέρω πότε θα διορθωθεί και πότε θα δημοσιευθεί, Θεούλης ξέρει, πότε θα με "σπρώξει".

Άγγελος θα είναι και όχι δαίμων του τυπογραφείου, πάντως, να ξέρεις!  

ΥΓ. Τον Φάρο, να φέρω κι εσείς, πάτε στην σελίδα της Γιώτας να δείτε "τι λέει" και "τι δείχνει", εγώ, απλά, τα κρατάω για ενθύμια.

Σχόλια;

Προτιμώ να είναι κλειστά, όπως συμβαίνει και με τις πραγματικές εφημερίδες.

Είμαι περιπτερού, όντως και ξέρω από πελάτες!

 

Ένα άρθρο το χειροκροτούν, ένα το βρίζουν, πληρώνουν κιόλας (υπάρχουν και λαθροαναγνώστες, βέβαια, που ξεφυλλίζουν ακόμα και κρεμασμένη εφημερίδα - η χασούρα.... απ' το μεγάλο κέρδος του ΤΥΠΟΥ, άλλη συζήτηση...) , αλίμονο, αν ο κάθε εκδότης, δημοσιογράφος ή αρθρογράφος (κ.λ.π.) άκουγε τα όσα σχόλια του "ανήκουν", θα είχε "σαλώσει", αν όχι, παραιτηθεί! 

Την κάνω με ελαφρά...

Ξέρω πόσους εχθρούς, απέκτησα, μόλις, είμαι "πλούσια", γενικώς, ακόμα κι από ευεργετηθέντες, οπότε, πεπειραμένη πια, ΑΝΤΕΧΩ, για όσο αντέξω, ακόμα.

Μού αρκεί ότι υπήρξα διαμαρτυρόμενη για ανθρώπους και θέματα που άξιζαν τον "κόπο".

Αν όχι, θα το κρίνει η Ιστορία, μετά από μας, για μας, τους εδώ, τους "αεράτους". (ιντερνετικώς)

 

Ήρθαν 18, ελπίζω να μην σε πειράζει, έχεις επιλογές, μπορεί να σε "κούρασαν" τα κύματα, ώς Φάρος, και να θέλεις "διακοπές"...
Καλοκαίρι έρχεται, ένα ταξιδάκι χαλάρωσης στην Ελλάδα, νομίζω, θα ήταν η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΒΙΤΑΜΙΝΑ!
Ποιος την έχει, όμως, δεν ξέρω!
Σ' έχω ικανή, να "πληρώσεις" μόνη σου το εισιτήριο, κι αν γίνει "έτσι", παρόλο που θα χαρώ, μεν, ώς δίστρωπη, θα την πω πάλι την κακιούλα μου!
Δεν τό 'χα το "είδος", (νόμιζα!)
Εσύ μού το "καλλιέργησες", δε μετανιώνω όμως, που σε γώρισα στην ζωή μου, ίσα - ίσα, που το θεωρώ, ΤΙΜΗ! (ως προς την ΤΕΧΝΗ... Γιατί ώς φίλες, είμαστε κι οι δυο σίγουρες, θα τα τρώγαμε τα "μουστάκια" μας, συχνά, αλλά θα ξέραμε: ΑΠ' ΑΓΑΠΗ, ΕΙΝΑΙ!

11 και 16, περικαλώ! Πρωί, Κυριακής!
Χαίρεται!

   

***

Ενα ακόμη "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" στον Ε. Κήρυκα Ν.Υ.

Ένα βελούδινο τριαντάφυλλο έχει δική του γλώσσα. 

Είναι χαρά μου να το αφιερώσω στην εφημερίδα: "Εθνικός Κήρυκας και στο προσωπικό του, 

εδώ και στην Αθήνα"

για ένα ακόμη "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" !

Δεν είναι κομπασμός, Φίλες και Φίλοι μου!

Είναι η εκτίμηση!

Είναι η αγάπη.

και

 η απόδειξη: στο πασχαλινό "ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ"-ένθετο, μια ολόκληρη σελίδα με βιβλία μου από την βιβλιοθήκη τους

ενώ στο  στο άλλο, με τις ευχές του Πάσχα, η καταχώρηση μου ήταν στην "Πασχαλινή Λογοτεχνία"!

Ανωθέν μου, ο Παλαμάς, η Δημουλά, και ά.

Φάροι της Ελληνικής μας Λογοτεχνίας!

Φίλοι με ρώτησαν αν το ήξερα, ειδικά για την ολοσέλιδη παρουσίαση...

είπα: ΟΧΙ

διότι αν "ναι"..., θα είχα συμπεριλάβει και το πρόσφατο βιβλίο μου:

ΨΥΧΕΣ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ

που ακολουθεί...

Θεωρώ ότι σαν ομογενειακή λογοτέχνις με τόσα χρόνια δραστηριότητας, έχω δικαίωμα να χαίρομαι γι' αυτή την εκτίμηση και αντεύχομαι στις δικές τους ευχές.

Πάντα με την Αγάπη,

Υιώτα

Η σελίδα της, ΕΚΕΙ!